Zucht. Tekstblokje tegengas omdat het moet. Want:
"We hebben een vorm van censuur nodig die gaat over de manier waarop we meningen verkondigen. Want pesten begint op het podium." Nee, Sjoerd van Hoorn, pesten begint met een stuitend dom zeikstuk in De Azijnbode van een middelmatige moraalprozaïst die zulke gevoelige teentjes heeft dat zelfs uitspraken van het gezapige grootverdienersduo Pauw & Witteman er al te veel gewicht op kunnen drukken. Godverdomme zeg, vroeger waren het nog wel eens mensen met inhoud en argumenten die het bordje 'Dat je alles
mag zeggen, betekent niet dat je alles
moet willen zeggen' afstoften en op een krantenpagina spijkerden. De lol gaat er wel vanaf als het zo nietszeggend amateuristisch gebeurt als Sjoerd van Hoerrr het doet in
censuurpleidooi versie MCXVIII. Meneer komt niet verder dan het opdreunen van het geijkte rijtje namen Hans Teeuwen - PowNed - GeenStijl in een halfzachte poging om die als vogelvrije kwetsvrijbuiters af te schilderen. Of wat te denken van het opdissen van een obligate kwetsquote van Theo van Gogh om zijn punt te markeren. Want Theo is immers afgeslacht door iemand die zich beledigd voelde, wat een goed signaal zou moeten zijn dat je dus niet alles hóeft te zeggen. Gaaaaap en ook jammer,
Sjoerd, maar de piketpalen van de vrijheid van meningsuiting worden niet geslagen door een of andere vroegkale flutfilosoof met een bijzondere fixatie voor de grapjes van Hans Teeuwen over anale seks. Bewijs: het simpele feit dat je het gesanctioneerde fascisme van je dictatoriale dagdromen in alle vrijheid op kunt laten tekenen in een landelijke kwaliteitskrant. Zie je wel. Kwetsende uitspraken doen is een recht. Beledigd zijn is daarentegen een keuze. Kies maar, pseudo-slimmerik. Ajuu
paraplu!
