De betere stukken over, nou ja, eigenlijk alles, beginnen steevast met de woorden '
dirty little secret'. Zo ook
dit stuk van
The Economist over het koolverbruik in Europa. Zoals u dient te weten gaan we met z'n allen in rap tempo kapotstuk aan groeiende broeikasgasbergen, smeltende ijsberen en ruftende veestapels. Om ons van de apocalyps te redden wil de EU vanaf 2020 qua uitstoot van broeikasgas op 80% van het niveau van 1990 zitten. Want dat is duurzaam enzo, en met pak 'm beet 15% van de wereldwijde uitstoot telt het idee 'een betere wereld, begin bij jezelf' des te harder. Om de hoeveelheid broeikasgassen naar beneden te krijgen is het van groot belang om het aandeel van kolen in de energieproductie naar beneden te krijgen. Kolen zijn namelijk vet fokking smerig. Helaas genoeg zitten we in Europa met een grote lobby van groengekkies dus logische, schonere en goedkopere alternatieven zoals (schalie)gas,
biobrandstof en kernenergie zijn te duur of politiek onhaalbaar. Aan de andere kant heeft de energielobby ervoor gezorgd dat er behoorlijk wat vervuilingsruimte is om kolen te verbranden en heeft de recessie ervoor gezorgd dat kolen vet goedkoop zijn (gebleven). Het logische gevolg van dit alles: het verbruik van kolen knalt het laatste jaar omhoog in Europa. Duurzame energie komt niet in de plaats van kolen (goedkoop) maar in de plaats van gas en kernenergie (duur), in veel Europese landen worden momenteel spik splinternieuwe kolencentrales gebouwd. Met nieuwe Europese verkiezingen en de daarbij horende vertraging en onzekerheid over de regelgeving in aantocht is 85% van de energiebedrijven inmiddels van plan om buiten Europa te investeren. Fijn. EU en energiebeleid: onzekerder, viezer, onrendabeler en duurder.
