"Veiligheid patiënten EMc niet te garanderen"
Even voorstellen: prof. dr. H.A. (Hans) Büller (1952). Vertrekkend bestuursvoorzitter van het Erasmus Medisch Centrum. Staat hoog op één of andere belangrijke pipo's netwerklijst want heeft een waslijst aan nevenfuncties. Woont in Amsterdam, we verwachten ergens in de Grachtengordel. Werd in 2005 voor vijf jaar bestuursvoorzitter van 't EMc en besloot daar in 2010 nog eens vijf jaar aan toe te voegen. Vorig jaar vond hij het wel mooi geweest en wilde wat anders gaan doen. Dat vond de Raad van Toezicht eigenlijk ook wel een puik plan. Dus kreeg Büllermans een flink pak pecunia mee op zijn afscheidsfeestje in de Doelen. Wat heet: zijn salaris wordt tot 2015 gewoon doorbetaald terwijl hij alleen wat hoeft te 'mediaten' en 'bijzondere projecten' hoeft te draaien. In 2013 mag hij een half jaartje met sabbatical en zijn 1ste klasse treinabbo, mobieltje en laptop van de baas mogen mee op vakantie (maar dat is normaal heur, voegt de RvT er nog aan toe). In het geval dat Büller een andere baan vindt en episch faalt heeft hij een terugkeergarantie bij het EMc en tot zijn pensioen krijgt Büllermans sowieso 226.000 euro per jaar. Kort gezegd: Büller is binnen. Hij wel. Ja hij wel. Maar niet iedereen. Zelfs op het grootste medische centrum van Nederland is het werkvolk nog het meeste begaan met het ziekenhuis en haar patiënten. Bijvoorbeeld deze medewerker (m/v) van het EMc in onze inbox: 'Wat ik er persoonlijk van merk (bezuinigingen in het ziekenhuis, -red) is dat er gekort wordt op het personeel. (..) vanwege bezuinigingsmaatregelen wil het ziekenhuis minder personeel in de nacht hebben. (..) Wij kunnen de veiligheid van de patienten niet meer garanderen. Ik hoor van verpleegkundigen op andere afdelingen dat ze soms met twee man de hele nacht een afdeling hebben. Als er een verpleegkundige even weg moet om bijvoorbeeld een patiënt weg te brengen, loopt er nog maar één verpleegkundige rond. Hiermee kun je de veiligheid niet garanderen. (...) In eerste instantie zou er niet gekort worden, maar ze doen het nu wel, en als je dan zoiets leest over Büller, dan word je boos. We werken allemaal hard voor goede zorg, maar zo wordt het ons onmogelijk gemaakt.' In dat licht is het helemaal niet om spuugkotsmisselijk van te worden dat de bestuursvoorzitter die 'm halverwege zijn tweede termijn peert met een vorstelijke zak geld in zijn 2013 nieuwjaarsspeech zegt dat we 'heel goed op de centjes moeten letten'. Nee echt niet, dat is echt niet orgaanverscheurend treurig, dat is vast en zeker gewoon 'volgens afspraak'.