Jeroen Dijsselbloem, onze minister van Financiën, siddert voor de begrotingscommissaris Olli Rehn van de Europese Unie. Doodsbang is hij. Zeg de naam 'Olli Rehn' in de buurt van Jeroenepoen en hij schijt zeven kleuren poep zijn ballenknijper in. Dijsselbloem kruipt voor Olli Rehn, desnoods tot zijn knieschijven bloot liggen. De Eerste Kamer wil namelijk dat Jeroen de nieuwe hypotheekregels versoepelt, waarop Dijsselbangerik
antwoordde: '
Sst, niet zo hard, sukkels. Als Olli dat hoort, wordt hij zo boos, jongen. Ik zweer!' Okee, zijn letterlijke woorden waren: '
dat moeten we gewoon niet doen. Ik geef u op een briefje dat als de begrotingscommissaris dat hoort, hij zegt: Nederland stelt de aanpak van zijn onevenwichtigheden wéér uit.' Maar het komt op hetzelfde neer. Jeroen Dijsselbangepoeperd verandert in een trillend rietje als hij aan de EU denkt. We zijn namelijk op het punt dat rollen zijn omgedraaid. Niet langer is de EU onderdanig aan soevereine staten, maar zijn soevereine staten onderdanig aan de EU. Hetgeen betekent dat we een probleem hebben. Onze minister van Financiën is banger voor een EU-commissaris dan voor het Nederlandse volk. Meer geïntimideerd door de Europese Moloch dan door zijn eigen nationale democratie. Dat is fout. Dat betekent dat we als volk een probleem hebben. Zeker nu we de situatie hebben dat onze minister dat gewoon publiekelijk toegeeft. Onze ministers kunnen niet meer hun eigen plan trekken of straffeloos een middelvinger opsteken naar de
Triple Entente EU en geven dat zonder gene toe. Geen idee hoe het met u zit, maar wij vinden dit schokkend. Hopen dat er snel een bultrug aanspoelt om de aandacht af te leiden van deze gigantische buttfuck van de Nederlandse staat.
