Zondag was er de schok en de verbazing, daarna kwamen de verhalen over de
B1 van Nieuw-Sloten los en gisteren schreeuwde een wanhopige en machteloze KNVB om hulp. Want de voetbalbond is de strijd tegen voetballertjes die buiten de lijnen van de maatschappij leven en dus ook op een voetbalveld niet binnen de lijntjes kunnen blijven, aan het verliezen. Zie het ongemakkelijke interview met KNVB Chef Amateurvoerbal Anton Binnenmars in
Nieuwsuur (vanaf 8.50) waarin hij om de hete brij heen draait, terwijl Jeroen Pauw een uur later dapper probeerde om Het Probleem alsnog
te benoemen. Vandaag is het de beurt aan scheidsrechters, vrijwilligers en ouders langs de lijn om met gestrekt been de volkssport voetbal onderuit te halen. Want er deugt echt helemaal niets op 's lands knollenvelden met kalklijnen. Testosteronbommetjes aller provinciën veranderen in totaaltuig met een rode waas voor de ogen zodra ze met z'n elven op kicksen tegenover elf anderen komen te staan. Dat zou gezonde competitiedrang genoemd kunnen worden, als de jongens niet door iedereen opgeruid zouden worden om de tegenstander (en de wedstrijdleiding) te
SLOPEN. Het publiek joelt, de ouders langs de lijn schelden, teamleiders jutten hun jochies op, clubleidingen straffen niet bij wangedrag en als voetbal een afspiegeling van de samenleving is, is de KNVB een afspiegeling van de falende overheid, qua bureaucratie, papierwerk en de steeds kleiner wordende
pakkans voor overtredingen. Vrijwilligers geven een voor een
de moed op - net zo lang tot het tuig van de pleintjes en uit de portiekjes ook op het veld
het laatste woord heeft. Een jaar na
dit 'incident' en het voetbal is alleen maar verder verrot.
