Het internet heeft de mensheid veel goeds gebracht. Japanse WTF-filmpjes. Google. Torrents. Nieuwe vrienden over heel de wereld. Iets om te doen tijdens het schijten. GeenStijl. En ga zo maar door. Internet heeft echter ook een duistere kant. Laat zich niet zomaar vangen door de hekken van onze ethiek. Nieuwe technologie = nieuwe ethische vraagstukken. Maar soms is het antwoord op die vraagstukken al mijlenver van te voren aan te zien komen. Bijvoorbeeld bij de Amerikaanse site
IsAnybodyDown.com. De site ontvangt van derde partijen naaktfoto's + contactinformatie van personen en pleurt deze zonder gene online. Zeg maar datgene waar Tumblr van leeft, minus dan de contactinformatie. Maar. Nu de catch. Mensen die zichzelf terugvinden op IsAnybodyDown kunnen hun foto's, huisadres, telefoonnummer en Facebookpagina laten verwijderen. Voor 250 euro. Via een zogenaamd andere, onafhankelijke site, die stiekem uiteraard
in bezit is van dezelfde eigenaar. Dat plus de vele inkomsten uit advertenties, is het verdienmodel van IsAnybodyDown. Juridisch gezien een lastiger verhaal dan u in eerste instantie denkt.
ArsTechnica duikt in de smerige geniepigheden van een dergelijke constructie met andermans blootpica's. Met name omdat het vaak het rancuneuze ex-vriendje met het fototoestel is die in bezit is van het copyright van het beeldmateriaal. Tja. Onderschat nooit de gewetenloosheid van een klootzak met liefdesverdriet, zullen we maar zeggen. De grootste grap? Craig Brittain (*
zwaai*) eist dat kritische blogs over IsAnybodyDown
offline gehaald worden vanwege imagoschade. Seriously? Ben je dan een grafdebiel of niet? Precies. Verder nog een gratis tip van onze zijde: ga niet met je blote kudt of je zwengeltieten voor een digitale camera staan als je zeker weten nooit naakt op internet terug gevonden wil worden. Niet dat je er dan om vraagt, absoluut niet, maar better safe than sorry. Lijkt ons.
