Dus zo werkt dat dus in de dagelijkse praktijk van het solidaire eenheidseuropa van Gay Verhofstadt en Herman van Ramkraak. Onder de ogen van de twee (nota bene Belgische) Brusselbaasjes pompt de Europese Investeringsbank EIB
100 miljoen euro in de bouw van een Turkse Ford-fabriek. Dus terwijl half lopendebandarbeidend België binnenkort aan de bedelstaf zit omdat datzelfde Ford haar productielijn in Genk opheft, met duizenden
werklozen tot gevolg, krijgt Turkije dankzij de EIB een vers toetredingsbot toegeworpen en mag de machtige multinational Ford op kosten van de Europese belastingbetaler haar winstmarges gaan vergroten in een land waar arbeid nog tegen slaventarieven verricht wordt door werknemers die te ongeletterd zijn om zich in vakbonden te verenigen. En dat terwijl de Europese Investeringsbank het financieren van projecten die zijn gericht op de bevordering van groei, werkgelegenheid en Europese integratie als
KERNTAKEN heeft. In de praktijk betekent dat er in de auto-industrie alleen in wat elektrische
karretjes in Frankrijk geïnvesteerd wordt. De grote werkgelegenheidsfabrieken van Ford mogen sluiten zodat de autobouwer met een zak Europese subsidie aan een nieuw avontuur kan beginnen. Lekker solidair en cohesie-bevorderend hoor, al die Europabrede lastenverzwaringen om bodemloze Griekse begrotingsgaten dicht te metselen, terwijl zo'n EIB blijkbaar nog zilverpotjes genoeg achter de hand heeft om in het noorden van Europa de werkloosheid wat extra aan te jagen dankzij het helpen outsourcen van werkgelegenheid naar Europese lokfabrieken in het grijze toetredingsgebied. Goed zo doorgaan, Bruxelles. Dat is allemaal heel goed voor de
Europese integratie.
