Geenstijl

Ja natuurlijk moeten bedrijven zelf bepalen welke kandidaat ze welke functie geven. Man of vrouw, boeien. Maar is er ooit een bedrijf geweest dat zei: “Goh we hebben al een man, een stuk of zes zelfs, dus laten we niet nóg een man aanstellen?” Dat mannen zeiken over een vrouwenquotum: whatever. Dat vrouwen zeiken over een vrouwenquotum: ongezien de tyfus. Waar zijn die vrouwen toch bang voor? Dat ze niet meer de enige vrouw zijn? Dat ze niet meer de enige vrouw zijn die een streepje voor heeft bij de mannelijke collega’s? Dat ze niet meer one of the guys zijn? Dat ze in een ‘feminiserende’ omgeving werkt omdat er godbetere nóg een vrouw is aangenomen? Dat ze OMFG opeens concurrentie krijgt, en dan niet eens inhoudelijk maar fysiek? Dat de collega’s opeens die andere vrouw leuker mooier knapper slimmer interessanter zouden kunnen vinden? Ja, waarom zeiken vrouwen toch altijd over een quotum, dat verplicht vrouwen aan te stellen in functies waarbij fijne salarissen en auto’s worden uitgedeeld?

Zat vrouwen die niet willen. Zat vrouwen die niet kunnen. Zat vrouwen die een man zo gek hebben gekregen dat ze onderhouden wordt. Maar er zijn ook vrouwen die wél willen werken. Net als een man. Die wél een échte auto willen rijden. Net als een man. Die trouwens ook kunnen inparkeren – dit terzijde. En die een inhoudelijk uitdagende en verantwoordelijke functie kunnen vervullen. Vaak beter dan een man. Ooit een man het huishouden zien runnen? Tja, en dan verwachten dat mannen bedrijven kunnen besturen. Alleen daarom al zouden er vrouwenquota moeten zijn, om mannen te laten zien hoe je dat nou doet, leidinggeven. Vrouwen (én mannen) zijn de eerste die roepen dat geen vrouw het gevoel van excuustruus wil krijgen. Well wake up and smell the coffee: 80% van alle functies wordt vervuld door mannen. Zouden die gasten ooit gedacht hebben excuushenk te zijn?! Tenzij je het hebt over de politiek, blijft niemand, vrouw of man, in een functie zitten als hij niet functioneert. Een quotum voor vrouwen afwijzen omdat het excuustruzerij in de hand zou werken, bagatelliseert het feit dat vrouwen óók capaciteiten hebben. En het symbolisch afwijzen van de nieuwe ECB president omdat hij een man is door het Europees Parlement toont weer het complete falen van Europa. Een meninkje zonder slagkracht. Zo kan iedereen het. Zo beschadig je vrouwen die wél willen, nog veel meer dan te pleiten voor een vrouwenquotum. Vrouwenquotum? ♥♥♥ En nu gaat deze excuustruus facturen verzenden. Ebru Umar