Geenstijl

Dat was het dan alweer, de 137ste EU-top. Hoewel er sterke concurrentie is kan deze EU-top wel eens de geschiedenisboeken in gaan als de saaiste ooit. Van te voren werd er nog gespeculeerd over knallende ruzie over de bankenunie tussen Hollande en Merkel, maar puntje bij paaltje werd het een ouderwets onduidelijk compromis. Spanje en Griekenland zijn niet eens ter sprake gekomen. Het voortgangsrapport van de Trojka had al maanden klaar moeten zijn maar is er nog steeds niet. U zag in de afgelopen twee dagen eigenlijk niet meer dan één groot rookgordijn. Op de persconferentie van Van Rompuyie werd er weer eens een stortvloed van woorden gebruikt om absoluut niets zinnigs (PDF) te zeggen. Hemeltergend slaapverwekkend wil nog niet zeggen dat er niets gebeurde. Het ging op deze top feitelijk zoals de hele EU langzaam maar zeker verder gaat. Stapje voor stapje. Er wordt wat moeilijk gedaan over de details, hier en daar een kritische noot in de kantlijn maar de grote lijn is duidelijk: de EU-stoomlocomotief pruttelt verder. Belangrijkste conclusie: die bankenunie komt er. Volgens Rompie in de loop van 2013, wij vermoeden dat het wel wat langer gaat duren voor dit volgende bureaucratische monster volledig gereed is voor de strijd.

De bankenunie op zichzelf is al een waanzinnig slecht idee. Dik 170 Duitse wetenschappers schreven (translate) dit al: banken moeten failliet kunnen gaan. De bankenunie socialiseert schulden van particuliere banken ten koste van de (spaar-, pensioen-, etc)tegoeden van burgers: noodlijdende instellingen kunnen direct gaan lenen uit het ESM. Die 'socialisatie' van schulden betekent in feite het definitieve ontstaan van een transferunie, waarbij geld van Noord- naar Zuid-Europa vloeit. Als tegenprestatie zullen steuntrekkers hun democratie op moeten geven en hun verzorgingsstaat moeten ontmantelen, zoals nu aan de gang is in Griekenland waar de Trojka het voor het zeggen heeft. De Grieken willen dit helemaal niet, maar ze zitten gevangen. Net zo goed als Nederlanders dit absoluut niet willen, maar misschien hun laatste kans bij de afgelopen verkiezingen hebben verspeeld. Zolang er geen Duitsers of Britten keihard NEIN danwel HELL NO zeggen is de EU-trein niet te stoppen. Maar nog los van de inhoud zal het bijkans onmogelijk blijken om deze bankenunie op te zetten. De regeringsleiders kwamen op deze top niet verder dan een compromis op de grote lijnen, dus de eerste aanzet tot de invulling daarvan zal gegeven moeten worden door de Raad van Europa, op een top die pas in november is. Zij moeten dan zien uit te vogelen hoe je juridisch en technisch goed toezicht gaat houden op duizenden verschillende banken in Europa. Voor adequate mensen lijkt ons dit al een moeilijke opdracht, laat staan voor de immer falende beunhazen van de EU. Wij vrezen het ergste. Tegelijkertijd begint de tijd voor premier Rutte te dringen. Tot deze top waren de plannen van Rompie over verdere integratie van de EU vaag en onduidelijk. Hij heeft op deze top wél voor de tweede keer de tijd en ruimte gekregen om zijn plannen verder te concretiseren. Op de volgende top in december zou er wel eens iets serieus op tafel kunnen liggen. Vermoedelijk is de formatie dan wel voorbij en kan Rutte echt niet meer om een duidelijk antwoord heen. We waren misschien iets te vroeg, maar we hebben wel een vermoeden welke kant het op zal gaan. Rutte heeft nou eenmaal twee gezichten in Europa. Maar hij kan niet voor altijd van twee walletjes tegelijk blijven eten.