De abortusboot, in de volksmond al beter bekend als de
Bassieboot, zorgt voor deining op de woelige baren van de diplomatie. Vergeef ons de tamme woordspeling, maar het relletje rond de door okselharige activistes bemande (haha, beMANde'), illegaal in Marokko aangemeerde Bassieboot staat in de krant en dan dient men beschaafde woordspelingen te gebruiken. Wat nu weer met die opdringerige babymoordboot dan? Vrijdag schreef een
ervaren Marokko-mevrouw van de NOS dat de komst van de boot een geregisseerde
PR-stunt was. De abortusactivisten lagen al een maand in de haven van Smir ingevlogen activistes te verzamelen tot ze konden gaan rellen met de Mocromarine en dan zou GroenLinks Kamerlid Liesbeth Van Tongeren even wat diplomatieke olie op het vuur gooien. Aldus geschiedde. Gevolg: iedereen boos. Cultureel imperialisme dit, bemoei je met je eigen baarmoeder dat. De actie ontplofte onverdoofd in het gezicht van Women on Waves. Gisteren lichtte onze Bassiehof de rol van @GroenLiesbeth nog even uit. Of de grens tussen Kamerlidmaatschap en activisme niet een beetje
te dun is in deze kwestie. Waarop zij haar zondag vulde met het per Twitter weerleggen van de verwijten. Vanmorgen nog eens, in een 'feitelijk stukje' (
haar woorden) in de
Volkskrant, dat niets met feiten te maken heeft omdat het enkel haar woord tegen dat van NOS-mevrouw + Bassie is. Het enige feit dat wij uit het artikel halen, is dat Women on Waves erkent dat de stunt lekker veel Marokkaanse aandacht heeft opgeleverd voor een reumapil met abortusbijwerking. Voor Van Tongeren blijft het vooral politiek gekluns met breinaalden. Maar goed. GroenLinks lag toch al dood in het water.
