In Europa zijn nog vele visies, standaarden en normverschillen te overbruggen voordat de gedroomde federalisatie van Guy Verhofstadt soepeltjes kan worden ingevoerd. En dan bedoelen we niet de onoverkomelijke verschillen in taal, cultuur of volksmentaliteit, en zeker het niet onlosmakelijk met landen en regio's verbonden lokale nationalisme. Begin eerst maar eens met de kleine drempeltjes, zouden wij zeggen. Verkeerswetgeving, bijvoorbeeld. Bij ons mag je 130, ten zuiden van ons land mag je maar 120, dan in Frankrijk weer 130 en aan onze oostzijde liggen zelfs nog blakende stukken snelheidslimietloze snelweg. Verwarrend. Net als de straffen voor overtreding van die limieten. Kent u de
NissanRacer nog? Die dronk een kop
koffie op het politiebureau, kreeg een donderpreek en mocht toen op basis van het onnavolgbare argument 'gebrek aan
bewijs' gewoon verder scheuren over 's heeren wegen. Zo niet in België. Daar reed een man 292 kilometer per uur op de E17 in een Aston Martin met een filmende puber op de passagiersstoel. En die meneer mag op basis van de
video de komende
twee jaar en acht maanden geen enkele bolide meer besturen. Daar bovenop nog een boete van 4400 euro en voilà, zegt Vlaanderen, c'est ça. Goh. Da's best een fors verschil met Nederland, gebrek aan bewijs-
land. Is nu de vraag: welke uitspraak verdient cq krijgt de voorkeur wanneer Europa eenmaal een federatie van samengesmolten natiestaten is geworden?
