Geenstijl

Het is een aloude geopolitieke truc van politici. Als je in het binnenland een lastig besluit moet nemen dat veel oppositie gaat oproepen, dan zet je als bliksemafleider het buitenland in. Deze week moesten een paar vervelende maatregelen in het mooiste pensioensysteem ter wereld (zegt lobbyclub Holland Financieel Centrum) door de Kamer worden gejast en dus werden wij in het afgelopen weken (onterecht) bang gemaakt dat Europa het op onze vette pensioenpotten (1.043 miljard) voorzien heeft. De Tweede kamer benoemde zelfs een heuse pensioenrapporteur (de CDA'er Omtzigt) die 'onze' pensioenbelangen in Europa moest verdedigen. En minister Kamp riep in weekblad Elsevier: "Brussel moet zich er niet opeens in mengen". Nee, dat hoeft Brussel niet, dat doet Kamp zelf wel via zijn tijdelijke plaatsvervanger staatssecretaris De Krom.

Je vraagt je af welke pensioenbelangen nu precies verdedigd worden door Omtzigt. Brussel wil dat onze pensioenfondsen zich gaan opstellen als normale marktpartijen en de concurrentiestrijd aangaan met verzekeringsmaatschappijen. En hoewel ik ook wel weet dat verzekeringsmaatschappijen nu niet bepaald een onberispelijk trackrecord hebben, lijkt het mij dat meer concurrentie en keuzevrijheid op pensioengebied een zeer gezonde zaak is. Maar ik vermoed dat het gezellige onderonsje van vakbonden en werkgevers geen prijs stellen op meer marktwerking. Het pluche zit zo lekker. Maar laat het nu juist Omtzigt zijn die via een hoorzitting ons onwetenden duidelijk maakte dat de pensioenfondsen veel (transactie)kosten maken. Het pensioendebat zit zo vast als een huis. De gepensioneerden willen geen verandering, maar praten niet mee. Jongeren willen wel verandering, maar wie behartigt hun belangen? De overheid? Vergeet het maar, die hebben helemaal geen zin in hervormingen. De Krom maakt het volkomen duidelijk: via de pensioenfondsen kan de overheid/politiek inkomenspolitiek bedrijven en 'leuke dingen doen'. Niets nieuws onder de zon. Maar het mooie van ons pensioensysteem was nu juist dat het een kapitaaldekkingssysteem is (een private spaarpot) en geen omslagsysteem (pensioen wordt betaald uit overheidsbegroting zoals de AOW). Dat zou de overheid op enige afstand moeten houden, hoewel Ierland bewijst dat niets veilig is voor een overheid in paniek. Het is dus erg vervelend voor de overheid dat er scheuren in het pensioensysteem zijn ontstaan. Pensioenfondsen moeten premies verhogen en pensioen verlagen maar dat is slecht voor koopkracht. Dus, verzin een list, Tom Poes. Eens kijken: als de markt tegenzit via erg lage rentes, dan doen we even niet aan de markt (deden we eerder ook niet bij waardering van Griekse leningen op bankbalansen). We verzinnen een eigen marktrente (UFR), die niet 2,2% is maar 4,2% en 'hocus pocus pilatus pas', de dekkingsgraad is weer boven de 100%. Iedereen weet dat dit in het voordeel is van (bijna) gepensioneerden en nadelig voor jongeren en dat zijn ook 40-jarigen! Maar zolang 50% van de Nederlanders geen flauw idee heeft over pensioen, dan zal het De Krom en de pensioenlobby een zorg zijn. En de mensen die het wél weten, dat zijn de gepensioneerden die het netto-bedrag op hun bankrekening zien staan, die zijn tevreden. Marx zei het al: "Proletariërs aller landen, verenigt u". De nieuwe proletariers kunnen wel eens de jongeren van nu zijn. Verenigt u dus en dring aan op keuzevrijheid en meer concurrentie bij de te kiezen pensioenvorm. Het is nog niet te laat. www.bank.blog.nl www.pfverhaar.nl @peterverhaar