Hand over hand toenemende
fietsterreur. Zelfs 's lands grootste literator is er
niet veilig voor. De tijden dat mensen
ordentelijk op hun Fongersrijwiel danwel Gazelle naar het werk peddelden, broodtrommel achterop, zijn definitief voorbij. De Fietsersbond constateert een grove verruwing van de fietsomgangsvormen. Fatsoenlijke automobilisten worden uit hun auto getreiterd door GroenLinks en gaan volkomen gefrustreerd de fietspaden op. Road rage gegarandeerd. Zelfs de inzet van
fietsparkeercoaches lijkt het tij van rijwielanarchie niet te kunnen keren. Telefonerend door rood over de stoep rijden is meer regel dan uitzondering. Waarbij kleuters scheppen in sommige steden als volkssport geldt. Hand uitsteken gebeurt alleen nog om iemand scheldend de middelvinger te geven. Bakfietsmoeders fietsen gezellig keuvelend naast elkaar in het tempo van een astmatische naaktslak, en blokkeren aldus de hele rijbaan. Maar wie er wat van zegt wordt doodgesandwicht tussen de laadbakken vol Sterre's en Bickels. Slachtofferhulp wordt overspoeld door automobilisten die trillend en kettingrokend slechts mondjesmaat wat loslaten over hun ervaringen met fietsmilities die zich heer en meester wanen op 's heeren wegen. Hun tekeningen, gemaakt bij de creatherapie, zijn even veelzeggend als gruwelijk. Niet-voorsorterende fietskoeriers en bijna-ongelukken zijn terugkerende thema's in de werkjes. Geschokte stadswachten maken zelfs melding van mensen die op hun fiets muziek luisteren via hun koptelefoon. De steden zuchten onder horden toeristen op gehuurde fietsen. Die fietsen tegen de verkeersrichting in. Met 5 naast elkaar. Stoned. Terwijl ze op hun kaart kijken. Voordeel is dat je die gewoon mag aanrijden, dat dan weer wel. Het is te hopen dat
Honkbalknuppel I de eigenrichting-bevoegdheden ook voor weggebruikers gaat vrijgeven, want dit kan zo niet langer. Burgers mógen hun straten en pleinen heroveren op de tweewielige terreur. Tring tring!
