Syrische toestanden in de buurtsuper
Piekema krijgt klappies. Bejaarde dames met bibberhandjes vol kleingeld suckerpunchen kassameisjes als ze niet rap genoeg de stuivers en centen tellen. En rossen hun winkelmandje sneller in de plexis solaris dan de caissiere 'zegeltjes bij' kan zeggen. Er zijn berichten van lynchings van filiaalmanagers door woedende meutes koopjesjagers als ze vergeten de 35%korting-sticker te plakken. Vakkenvullen moet tegenwoordig op de guerrilla-manier: verdekt opgesteld achter het kassakoopjesrek blikken Whiskas in in het schap gooien en hopen dat gestresste ploetermoeders je niet spotten want dan krijg je een stomp op je neus omdat ze de muntthee nergens kunnen vinden. De vleeswarenbalie wordt gewapenderhand bestormd door armlastige entrecoteliefhebbers. De sigarettencounter is doelwit van lokale hangbejaarden die in squadrons van vier vluchtroutes blokkeren met hun rollator en dan het baliemeisje bijten met hun pas geslepen kunstgebitten totdat ze over de brug komt met de Dunhills. Vragen naar de bonuskaart is vragen om problemen, vooral tussen 17:30 en 19:00 als de stressyuppen hun rucolapesto komen afrekenen. "Mijn wat? Mijn WAT?! Bonuskaart? Heb je het tegen mij?" En daar rollen weer wat tandjes richting de afdeling houdbaar. Bij de statiegeldinname, onder het personeel bekend als 'sniper alley', is het oppassen geblazen voor woeste jeugd die flessen komt inwisselen om hun karige kindsoldaten-gage wat aan te vullen. Er zijn regelmatig gevechten op leven en dood om een paar PETflessen. Winkelgauwdieventuig tiert welig. Het is al zo erg dat er niet meer openlijk gesproken word van 'diefstal' maar van 'verschil tussen de feitelijke voorraad en de papieren voorraad." En de papierenvooraadverschilveroorzakers maken de dienst uit. Het is vijf voor twaalf in de buurtsuperbransj. En het ergste is nog: als je aanmonstert voor een tour of duty bij de grootgrutter vertellen ze je er niks over. Pas als je in de