Autoverkopers woest op Volkskrant
Buiten zinnen is hij. Volledig over de rooie. Met de vlakke hand slaat hij op het verrijdbare kastje met Snap-on moeren en bouten. "Hoe durven ze godverdomme? Ik heb ook mijn trots! Nu zijn ze te ver gegaan!" We spreken met autoverkoper Sjors (fictieve naam) uit het midden van het land. Zijn kleine kantoortje hangt vol sigarettenrook en aan de muur siert een naaktposter van Pirelli. Buiten staan gepoetste occasions. Ongeduldig schenkt hij een bakkie pleur voor ons in. Vlug klikt hij op zijn PC dumpert weg zodat carpartsdirect.nl weer te zien is. Voor hem ligt een Volkskrant met koffiekringen. "OK, onze beroepsgroep heeft een slechte naam. En soms terecht. Er zitten een hoop beunhazen in onze sector. Van die klerelijers die een verrotte wagen aan een lief meisje verpatsen. APK'tje 3 keer zo duur maken. Of van dat schoftentuig dat de kilometerteller rustig een keertje terug draait. Klokkendokters noemen we hun". Sjors begint steeds harder te praten. Boven zijn oog komt een adertje opzetten. Bij iedere klemtoon slaat hij met zijn palm op het artikel. "Politici even betrouwbaar als autoverkopers? Mijn kloten!" briest hij. "Er zitten er louche types in onze business. Tweedehands-autoverkopers zijn toch een beetje de makelaars van de automotive industry. Luchtfietsers. Maar uiteindelijk hebben wij ook te maken met een BOVAG en zo. En de ANWB. En de Consumentenbond. Bovendien betalen klanten regelmatig slecht (of niet) en als er iets niet in orde is komen ze rustig met een mannetje of tien verhaal halen. Dat gebeurt in Den Haag nou nooit. Daar komen ze overal mee weg. Ons vergelijken met politici. Erger hadden ze me niet kunnen beledigen. Wij hebben ook onze eer!" Sjors begint driftig te zoeken op RDW.nl. "Wie is de hoofdredacteur van de VK? Phillipe Remarque? Wat is zijn kenteken? Die gaat binnenkort een verrotte vis in zijn airco terug vinden..."