Mevrouw Dutroux: vrij dankzij nonnen

Dat is moedig van de zusters, zegt Trouw in een beslist niet moedig want anoniem commentaar. Want dat zou Jezus in zijn tijd ook gedaan hebben. Vergeven. Ten eerste: een sprookjesfiguur van tweeduizend jaar geleden als argument gebruiken, faal. Ten tweede: ALS Jezus dat inderdaad gedaan zou hebben, dan is het een totale lul. Als Jezus van de brug springt, doen jullie dat dan ook, Ouwe Klaren? Nee, nou dan. Stom argument, 'jamaar Hij doet het ook.' Ten derde: Vier. Meisjes. Doodgemarteld. Wat begrijpen jullie daar niet aan? Mededogen en vergeving is mooi maar heeft een grens, anders ben je zelf geen haar beter. Waar was het mededogen van Michelle Martin toen ze besloot het gesmeek van twee kleine kinderen in doodsnood te negeren? Waar is het mededogen van de kloosterorde met de ouders die moeten leren leven met het besef dat de moordenares van hun kinderen een rustige oude dag in vrijheid geniet? Vergeving van Martin is aan de ouders en niemand anders. Niet aan Jezus, niet aan een stel nonnen. Ten vierde: de andere wang toekeren is een principe dat jullie niet zomaar namens de hele samenleving mogen toepassen binnen je kloostermuren. Waarom is vergeving van Martin belangrijker dan recht doen aan het leed van de nabestaanden van de omgekomen kinderen? Waarom gaat haar terugkeer in de maatschappij boven de genoegdoening en bescherming die die maatschappij eist (maar niet krijgt) van Justitie? Dat de vrijlating van de meest gehate vrouw van België uiteindelijk van een katholiek klooster afhangt is sowieso een absurde juridische situatie. Dat zij vanuit hun middeleeuwse, kindhatende dogma's zo'n beslissing nemen met grote maatschappelijke onrust tot gevolg is niet moedig. Het is onvoorstelbaar hardvochtig en toont het opzichtig falen van het juridische systeem aan. Dag burger, dag. We zien u wel weer bij de volgende Witte Mars.