Totaalfragmentatie van de Nederlandse politiek
De constitutionele monarchie Nederland is kapot. De economische crisis, de groeiende macht van Europa en het mislukken van het poldermodel zijn het gestrekte been die het scheenbeen van de Nederlandse politiek compleet versplinterd hebben. De traditionele top-3 (VVD, PvdA, CDA) ligt in puin. De rest kan het niet bolwerken vanwege interne strubbelingen (GL), marginale achterban (SGP, CU, PvdD) of geen mening (D66). Extreem ideologische partijen als de PVV en de SP zijn populair vanwege duidelijke mening, maar een ramp om mee samen te werken. Wen er maar aan: geen enkele partij gaat 30 of meer zetels halen bij verkiezingen. Een coalitie zal eerder uit 4+ dan drie partijen bestaan. Oftewel, coalitievorming is een praktische onmogelijkheid omdat er voor, tijdens of na de formatie al snel een Mexican standoff zal ontstaan. De 'als ik niet win, dan andere ook niet'-mentaliteit die het tegenwoordig wint van landsbelang. Er zijn drie mogelijkheden in september: Grieks (razendsnel weer nieuwe verkiezingen), Belgisch (formatieperiode van jaren) of Bruin (een wankele formatie die de twee jaar niet vol gaat maken). De raderen en tandwielen van het Binnenhof komen krakend en piepend tot stilstand en niemand weet waar de olie ligt. En er is iemand voor wie dat het meest ideale scenario is.Europees gelach in het knuistje
De Hollandse democratie is zichzelf aan het opvreten vanwege tunnelvisie, egoïsme en persoonlijke vetes van politici. Wat Jouke de Vries in Trouw de komende verkiezingen doet uitroepen tot de laatste parlementaire verkiezingen van Nederland. Europa spint namelijk garen bij de politieke clusterfuck in Nederland, want het gidsland met de grote mond van weleer ligt meer in puin dan de Griekse begroting. De nationale discussie, het politieke speelveld, de speelkaarten die de democratie ons heeft gedeeld, het zijn de ideale omstandigheden voor de Hollandse onderwerping aan Brussel. Bewust geregisseerd of een toevallige samenloop van omstandigheden, een slechte zaak of de enige goede uitkomst, het blijft een feit dat we steeds meer een federale staat worden onder het gezag van de blauwe vlag met gele sterren. Zonder enige slagkracht om daar verandering in te brengen vanwege interne totaalfragmentatie. Europa verdeelt. Dus Europa heerst. En niemand in dit land heeft een Messiaanse oplossing.