Geenstijl

Het was deze week bijltjesdag voor de Europese banken. De koersen duikelden omlaag. Kijk maar eens naar deze index die de Europese bankenkoersen volgt. En het zijn echt niet alleen de bankkoersen in Griekenland (ik hoop dat die beleggers een parachute hebben), Spanje en Italië. ING nadert het laagste punt van oktober vorig jaar (4,5 euro). Het kan natuurlijk altijd lager, want ING heeft in 2009 de 2 euro aangetikt, maar toen lag een mogelijk faillissement om de hoek. Erger is dat de Europese bankkoersen ook ver beneden de boekwaarde noteren. Dat is een veeg teken. Dat betekent dat beleggers de bankbalansen niet geloven. Daar is alle reden toe. Geen mens heeft echt inzicht hoe de leningen aan de PIGS-landen zijn gewaardeerd; voor welke waarde het commerciële vastgoed op de balans staan (DNB denkt aan een overwaardering van 25%, zie hier, overigens met de nodige nuance); welke kredieten afgestempeld moeten worden door de recessie (ABN AMRO deed een voorzetje). In juni 2012 zal de European Banking Authority weer verslag uitbrengen, ik ben benieuwd, maar niet gerust.

Maar deze week was in de media de hoofdrol weggelegd voor de Amerikaanse bank JP Morgan Chase. Je houdt het eigenlijk niet voor mogelijk, maar de investment bankers hebben het weer voor elkaar gekregen het vooroordeel tegen bankiers te bevestigen. En dan bedoel ik nog niet eens dat de bank een toppositie heeft bij de verkoop van Facebook-aandelen (te verdelen fees, een slordige $150 miljoen). Nee, ik heb het over een handelaar van de bank in Londen met de bijnaam "the whale" (de grootste ijdeltuiten hebben een bijnaam, zoals Fabrice Tourre van Goldman Sachs die 'Fabulous Fab' werd genoemd) die in de CDS-derivatenhandel vooralsnog 2 miljard dollar heeft verloren. Daar komt zeker nog wel een miljardje bij. Nu kan JP Morgan Chase het gemakkelijk hebben. De ophef was in die zin zwaar overdreven. De bank is Nummer 10 in balansgrootte, maar Nummer 3 in winstgevendheid, vorig jaar een recordwinst van $19 miljard en heeft een 'tier 1' eigen vermogen van $122 miljard (1e kwartaal: $5,4 miljard netto winst). Het verlies is ironisch want JP Morgan Chase, en met name topman Jamie Dimon, is een van de grootste pleitbezorgers tegen invoering van scherpe regelgeving om investment banks opnieuw te scheiden van commercial/retailbanks. Dimon is met name faliekant tegen invoering van de 'Volcker-rule' , die verbiedt dat de bank handelt voor eigen rekening met o.a deposito van klanten. Intensief lobbyen heeft de 'Volcker-rule' al tandeloos gemaakt, het rapport staat vol uitzonderingen en is 600 pagina dik. Het alarmerende is dat dit geen fraudegeval betreft, zoals het $6 miljard verlies bij Société Générale van Jerome Kerviel (zie hier voor beroemde bankrampen), maar doodgewone day-to-day handel. En JP Morgan stond notabene bekend om haar conservatieve risicobeleid. Hoewel.....sommigen denken daar anders over. Als het bij deze bank al misgaat, wat te denken van de andere banken. Alles wijst erop dat JP Morgan Chase te groot ('to big to fail') is geworden en dat zij haar enorme balans, die voor overgrote deel is verzekerd door de belastingbetaler, heeft gebruikt voor tradingwinsten. Van mij mag het, maar dan wel graag met 'eigen geld' en op de blaren zitten bij verlies. De regisseur van de film 'Margin Call' heeft gezegd dat de film deels op waarheid is gebaseerd en dat de bank in kwestie nog bestaat. Dat raadsel is ook opgelost: het is JP Morgan, inclusief de rocket-science trader en de op non-actief gestelde verantwoordelijke JP Morgan-mevrouw Ina (Demi Moore) Drew (salaris $15 miljoen). Ik ga de film nog maar eens bekijken. www.bank.blog.nl www.pfverhaar.nl Twitter: @peterverhaar