Klabam.
Samira Bouchibti (of Abbos als u haar andere paspoort inziet) klapt even een nucleaire bom op de PvdA. In de vorm van een boek. In '
De Islam, de moslims en ik' haalt Samira
snoeihard uit naar de partij waar zij tot 2010 voor in de Tweede Kamer zat. In de trant van: ik zat in het sociaaldemocratische rozenhuis en kan je vertellen, het is een puinhoop daarbinnen. Het ontbreekt de PvdA aan een vooruitziende blik, ze zijn vooral bezig om de allochtone achterban niet te kwetsen en hun enige oplossing voor ernstige problemen is doodnegeren. Au, zeer pijnlijke conclusie. Maar Samier gaat door: "
Hun taboes en vooringenomenheid staan een realistische aanpak van veel problemen in de weg. De PvdA ziet niet dat de meerderheid van de allochtonen zich ook doodergert aan klaplopers onder de allochtone bevolking." En
natuurlijk: "
Het zit natuurlijk in hun aard (...) om iedereen te pamperen." Kortom, een samenvatting van alle GeenStijl-topics ooit over de PvdA, maar dan geschreven door een Marokkaanse PvdA'er in boekvorm. De zielige mensen-industrie, het symbolische thee zuipen met probleemtuig, krachtwijken nog verder laten gettoficeren, de verslachtoffering van daders, het idealistische maar compleet naïeve maakbaarheidsideaal en de arrogante elitaire regenteske blik op de wereld. Samira was er in 2010 klaar mee, stapte zelf op en hakt nu met gestrekt been haar partij onderuit in een autobiografisch werk. Bouchibti is de zoveelste allochtoon die niet door de PvdA werd geholpen. Van treurige
regencampagnes via
Wouter's Angels naar totale deceptie. Voor mensen die echt wat willen veranderen in de samenleving is de PvdA nu eenmaal niet de beste optie. De PvdA is het homeopathische wonderwater onder de politieke partijen: arrogante zelfpromotie maar uiteindelijk steevast een diepe teleurstelling. Dat hoort u dankzij Samira eens van een ander.
