De leugen van Ewout Irrgang
Het was de week van Jan de Wit (SP). Zijn Parlementaire Enquêtecommissie Financieel Stelsel velde een stevig oordeel over voormalig minister van Financiën Wouter Bos (PvdA). De sociaal-democraat had nooit toestemming mogen geven voor de overname van ABN Amro, hij zag de crisis te laat aankomen en toen Bos de Nederlandse onderdelen van Fortis en ABN Amro redde, betaalde hij teveel. Bovendien had hij de Tweede Kamer onvolledig en niet tijdig ingelicht. Dat het verhaal genuanceerder ligt leest u hier en in de meer dan uitstekende column van collega Peter Verhaar. Opmerkelijk is het optreden van Ewout Irrgang, de financieel specialist van de SP. Woensdag bij Pauw en Witteman bleef hij er op hameren dat Bos fout zat. Irrgang zei dat hij destijds meer en beter geïnformeerd had willen worden. Ook liet hij doorschemeren dat er een motie van wantrouwen klaar ligt voor Bos opvolger Jan Kees de Jager (CDA). Barbertje Bos moet hangen bij proxy, in die richting moet u het zoeken. Natuurlijk, terechte kritiek van de parlementariër. Ware het niet dat Irrgang niet eerlijk is. Er lag eind 2008 namelijk een voorstel ter tafel waardoor de Kamer wel degelijk geïnformeerd had kunnen worden over de voortgang van Bos acties. Maar Irrgang was toen tégen.
Het voorstel kwam van Kees Vendrik; nu lid van de Rekenkamer, toen financieel woordvoerder voor de GroenLinks-fractie. Neem de staatssteun aan ING. De Tweede Kamer werd toen januari 2009 - wel door Bos ingelicht over de reddingsoperatie. Na middernacht, in een conference call, werden de financieel woordvoerders bijgepraat door de minister. Alleen de SGP deed niet mee, het was namelijk een zondag. Maar dat was geen ideale situatie hoorde ik deze week van betrokkenen . Te ad hoc, te weinig transparant. Elkaar in de ogen kijken was niet mogelijk, conference calls leiden per definitie tot chaos. Belangrijker: een minister mag geen geld uitgeven van de belastingbetaler zonder toestemming van de Tweede Kamer. Het ging tenslotte om miljarden. Vendriks voorstel sneed hout, hij stelde namelijk voor om een Commissie Stiekem te vormen. Bos zou dan de financieel woordvoerders kunnen inlichten, er zou teruggekoppeld worden naar de fractievoorzitters maar verder zou het beraad volledig vertrouwelijk blijven. Deze commissie plus behorende afspraken met de minister dienden ertoe dat de Kamer niet alleen op tijd informatie zou krijgen, maar ook vooraf een positie kon innemen zoals het budgetrecht vereist.
Mooi voorstel, de Kamer zou dan op de hoogte zijn van de acties van Bos zónder dat gevoelige informatie openbaar zou worden. Niemand zou gebaat zijn geweest bij een Bos die publiekelijk zou moeten zeggen wat zijn plannen waren. Dat had een nieuwe dynamiek aan de situatie gegeven en het is nog maar de vraag of iemand daar beter van was geworden. Enfin, Vendrik kreeg dus géén steun voor zijn voorstel. Bijna alle partijen zagen veel haken en ogen en Bos zag het ook niet zitten. Dat laatste is opmerkelijk, had Bos dan toch iets te verbergen? Maar belangrijker: Ewout Irrgang was dus óók tegen het voorstel van Vendrik. Terwijl hij twee eerdere moties van Vendrik voor meer openheid wel steunde.
Conclusie: er lag een solide voorstel van Kees Vendrik waardoor de Kamer beter geïnformeerd had kunnen worden. Irrgang was tegen en toch maakte hij er deze week een groot nummer van bij Pauw en Witteman: we hadden beter geïnformeerd moeten worden. Dat is dubbel. Waarom pakt het SP-Kamerlid Bos zo aan, wat is zijn motivatie? Is Irrgang dwalende?
De SP ontleent haar bestaansrecht aan het kapotmaken van de PvdA, roept iemand hier in de straat.