Duurzaamheidsgekkie wil Milieugerechtshof
Milieu, omdat het moet. Duurzaam, desnoods onder dwang. Glas, papier, GFT, plastic, batterijen, witgoed en chemisch afval allemaal apart met de bakfiets wegbrengen naar afgelegen bakken en inzamelpunten. Mensen die nog gloeilampen gebruiken moeten naar heropvoedingskampen en wie een terrasverwarmer bezit verdient eigenlijk wel een enkeltje biogaskamer. Het gedram van milieufascisten (onbespoten correctvreten voor duur kopen bij Marqt maar wel zes keer per jaar naar een klimaatconferentie in verwegge oorden vliegen) wordt steeds potsierlijker. Laatste oprisping van de doorgeslagen bomenbeffers: een Internationaal Milieugerechtshof. Dat wil D66 Europarlementariër Gerben-Jan Gerbrandy. Om landen te dwingen zich aan de co2-normen te houden. En de paddentrek veilig te stellen met VN-bufferzones. Nieuwe Axissen of Evil ontstaan van zeehondjesjaaglanden, walvisvangstnaties en bruinkoolgedoogstaten. Afrikaanse schurkenstaten die geen zonnepanelen in hun stukje Sahara plempen staan keiharde milieusancties te wachten, denk bijvoorbeeld aan het staken van de import van hybride auto's. Voor het Internationaal Milieuhof in Den Haag komen beruchte schenders van plantenrechten en misdadigers tegen de dierlijkheid. Als het aan Gerbrandy ligt gaan we middenin een enorme economische crisis dus gewoon nog een papieren (gerecycled!) tijger loslaten op de internationale betrekkingen. Strak plan, gast. Wij zijn even stijlloos BBQ-en onder de terrasverwarmers van PNDNRD, met pandabeerspiesjes en blauwvintonijnsteaks. Als de zure regen de pret niet bederft. Oh, wacht, dat was ook al een hoax van de groene dwingelandjes.