Met Pasen vieren we dat er nog steeds naïevelingen zijn die geloven dat Jezus waarlijk is
opgestaan. Dat is wel een feestje waard. Wat geen feestje waard is, is 1,3 miljoen euro door de gootsteen gieten. Zoals de EO en consorten hebben gedaan met The Passion. De Eurovisie Songfestival-remake van de lijdensweg van Jezus kostte dus
15.000 euro per minuut uitzendtijd aan productiekosten. Zeven ton van de EO, de rest door pisrijke kerken en religieuze instellingen. En dat voor een valse sentimentenshow gebaseerd op een verhaal dat we allemaal al kennen. En waar iedereen en zijn schoonmoeder
kritiek op heeft. Dan valt die ton voor een overbodige URL nog wel mee, qua publieke omroep hedonisme. Goed, maar wat zou Jezus met al dat geld hebben gedaan? Er geen glad gepolijste nichterige neonmusical van gemaakt hebben, in ieder geval. Fuck de kribbe in een stal, een Quinny in Hotel Des Indes it is. Botox voor hen die lijden aan lepra. Blini en kaviaar vermenigvuldigtoveren. Laatste avondorgie in VIPbox van een club. Over Moët-champagne lopen. Een doornenkroon van Louis Vuitton. Een Pontiac G-6 midsize 2005 sports sedan voor al zijn discipelen. Blingbling geloofsvisje vol glinsterstenen om de nek, G. Genoeg coke naar binnen snotteren om je er van te overtuigen dat je echt de Zoon van God bent. Verder een met diamanten ingezette vibrator voor Maria Magdalena als dank voor bewezen diensten, om haar daarna te dumpen voor wat meer high end escortdames. Flinke voorraad Birckenstocks. Loopt beter. Judas afkopen met meer zilverlingen. En anders een kruis van exclusief wengéhout. O ja, en voedsel voor de armen, huizen voor de daklozen en Bijbels in elk mogelijke vertaling natuurlijk. Maar hij zou er in ieder geval geen kitscherig stuk religieuze porno van vouwen met een cast van Danny de Munk, Frans Fucking Bauer en die gast die Tanja Jess beft. Volgend jaar is de Jezusshow in
Meppel, voor een stukje citymarketing. Ergens in Israël draait Jezus zich om zijn graf. Omdat hij dood is, ja.
