Politiestaking. Anarchie in de grote steden
De politie. Lang niet altijd onze beste vriend. Sterker nog, meestal vinden we de politie maar een kapotgehiërarcheerd, door nationale schatkistbehoeften geruïneerd en politiek volslagen naïef gemiddelmanaget instituut dat gevaarlijk dicht tegen de laatste restjes volksrespect aanschuurt. Want het politieapparaat is nogal een wassen neus op het gebied van daadkracht, doortastendheid en bescherming van de burger. Maarrr, zeggen wij daar meteen bij, daar kan Jan met de Politiepet niets aan doen. Die kan het niet helpen dat hij niet aan zijn werk als wetshandhaver toekomt als hij al zijn bewegingen in achtvoud moet rapporteren op DOS-bakken met WordPerfect 5.1, verplicht fietslichtjescontroles moet houden, of stadions vol doorgesnoven neanderthalers in clubkleuren moet bewaken. Agenten op straat komen amper toe aan boeven vangen, bendes oprollen of burgers beschermen tegen MOE-, Rif- of rooflanders, maar worden ondertussen wel chronisch belaagd, beschimpt en bepoteld door iedereen en zijn hond. Tegen een hongerloontje, ook nog. En daarom gaat het wegwerppersoneel van Ivo Opstelten vandaag STAKEN. Het is Dolle Donderdag in de vier minst kleine dorpen van Nederland. Alles mag. Dubbelparkeren voor de school van de kinderen. Gas bijgeven bij oranje. Fietsen op de stoep (niet met de auto want dan word je uitgelachen door scootertuig). Kortom. Dingen die u al lang deed, maar waarvoor u vandaag niet beloond wordt met het onmetelijke chagrijn van een onzinboete van een paar tientjes + zes euro administratiekosten. Aangifte doen kan trouwens ook niet. Eerst een fatsoenlijke cao voor de jongens en meisjes in het blauw. Zodat ze dit niet meer hoeven doen, want dat lijkt ons niet bevorderend voor de toch al gammele geloofwaardigheid. Veel plezier met de wetteloosheid vandaag. Wij zijn verkeersborden jatten.