Kampioen met de voetbal, feestje met het team, rondvaart, biertje (plus pilletje of poedertje voor sommigen), politiekogel. Op 14 mei 2011 schoot Amsterdamse agent Fred Buffing aanvoerder Michael Koomen
dood. Heel het doorgesnoven team was 'm namelijk in de nek gesprongen en hij had geen andere keus dan schieten, verklaarde hij. Jammer genoeg voor 'Fred Verzet' hingen er camera's die lieten zien dat niet de voetballers, maar hij zelf de uitdager was. En dat het eerste schot geen waarschuwing was, maar meteen het dodelijke headshot. Als een agent plots de ordinaire doodschieter van feestvoetballers blijkt te zijn, gaat het onderzoek natuurlijk
très lentement. De reconstructie was pas ruim negen maanden later, bijvoorbeeld. Waar de broer van het slachtoffer al lang en breed veroordeeld is (13 dagen cel), moet Fred zelf pas in mei voor de rechter komen. In de tussentijd is-ie lekker aan het
werk. Of fluit hij
voetbaltoernooitjes. En de media maar leugens schrijven over het voetbalteam, want sensatie = geld. Zeggen de ouders van Michael. Behalve
Zembla (aanrader!),
VK (interview) en
WNL (kort nieuwsitem) dan. Maar boos de Televaag & het Parool opzeggen is geen rouwverwerking. Laat staan gerechtigheid. Ondertussen faalt & frustreert het OM de boel enorm bij allerlei grote & kleine dingetjes. Zo zijn de camerabeelden die het team (grotendeels) vrijpleiten in eerste instantie niet eens aan het strafdossier toegevoegd. Stukje schaamtecultuur bij de politie wellicht. Daarom, tegen de hetze & voor de volledigheid, en bovendien met toestemming van de familie Koomen: de Andere Kant van het Kutste Kampioensfeest Ooit. Mét transcript van de camerabeelden.
En handige tussenkopjes (pdf).
