Diederik Samsom is de nieuwe Prins van het Binnenhof. Dat was al zo vanaf dag 1 in de Partijleiderscampagne van de Arbeid. De man die als strijder voor Greenpeace als een basaltblok in de Waddenzee was voor zijn kameraden, werd de man die een
kinderboek van Thea Beckman wist om te buigen tot een offensieve sociaaldemocratische politiek, werd de man die precies op het goede moment Aleid Wolfsen in de hoek zette en electorale
winst boekte door daar publiekelijk voor terug te krabbelen. Omdat PvdA-stemmers nou eenmaal houden van een draaiende voorman die de mantel der liefde draagt. Logisch dat hij won. Met overmacht. Sindsdien wordt alles in het werk gesteld om hem premierfähig te maken. De mediacampagne is aanhoudend. Zijn maiden speech staat op Politiek24 op repeat en aan de VARA familietafel bij ome Paul en neef Jeroen mag hij vrijuit vertellen over zijn gezin, om zo wat van zijn bozige kanten af te schaven. Het offensief lijkt te werken, volgens de commerciële semi-wetenschap. Samsom kan
een gevaar worden voor Rutte. Aldus
TNS-NIPO. Dat Didi nog geen inhoudelijk woord gesproken heeft, maar wel bij zijn eerste spreekbeurt als partijleider in de Kamer stond te drammen om het aftreden van Rutte I, doet er niet toe. Diederik Samsom is de Nieuwe Job Cohen. Wat hij zegt is niet belangrijk. Het gaat om de beeldvorming. En deze ronde zet de PvdA haar leider wat subtieler in de markt. Morgen een groot interview in De Volkskrant. Je verwacht het niet.
