Slachtoffer geheime VU-cams meldt zich
Het is de week van de medische ethiek in Nederland. Eerst NRC dat infiltreerde aan de rand van het ziekenhuisbed van Johan Friso en nu het VU Medisch Centrum weer dat zich door Arnie Oerlemans heeft laten ombouwen tot realityshow. Maar liefst 35 op afstand bestuurbare camera's registeerden de afgelopen anderhalve maand alles op de spoedeisende hulp. Behandelingen, ingrepen, vertrouwelijke gesprekjes met de patient, alles is te zien en vaker zonder toestemming van de patient dan met. Wat de neuk is er met dit land aan de hand dat een ziekenhuis zich tegen betaling laat verkrachten door commerciële televisie? Uiteraard de immer teruglopende inkomsten en oplopende kosten in zo'n patientenfabriek. Winst maken is het belangrijkste. Patienten komen op de tweede plaats. Maar het is ook de schuld van aandachtsverslaafde paarse broeken met hun rare ideetjes. Het VUMC spindoktert inmiddels dat door deze gluurTV de transparantie moet verbeteren. Maar dat is natuurlijk bullshit marketinglingo. De contracten + financiele vergoeding met EyeWorks zijn keihard uitonderhandeld aan de directiebureau's op de bovenste verdieping. Met als allerbelangrijkste gesprekspartner: de afdeling marketing van het VU. Lees dit verhaal en snap dat geen enkele VU-medewerker zat te wachten om ongevraagd verzeild te raken in een aflevering van E.R. De mensen op de werkvloer willen gewoon mensen helpen, hun baan uitvoeren en verder niks. Maar omdat die communicatiepipo's teveel House hebben gekeken en denken dat je geld kunt verdienen door Candid Camera met patienten te spelen (zie HIER de originele versie uit Argentinië + format in PDF) zit het hele ziekenhuis nu met een gigantisch imagoprobleem. Want het is echt waar: zelfs patienten die niet volledig bij bewustzijn waren, kregen door Eyeworks een camera op hun gezicht. Het VU zegt dat er zo zorgvuldig mogelijk is gewerkt. Ja, om zoveel mogelijk groggy mensen op TV te krijgen. Vanochtend benaderde een slachtoffer GeenStijl met zijn verhaal...
Hallo patient X! Vertel je verhaal!
Ik ben vorige maand na een aanrijding (hoofdwond, hersenschudding, breuk in gezicht, geheugenverlies) per ambulance naar het Lucas Andreas gebracht. Na een eerste behandeling aldaar werd ik ontslagen en verwezen naar de polikliniek van het VUMC.
Ok. En toen?
Onderweg via het openbaar vervoer was ik erg beroerd als gevolg van de aanrijding. Eenmaal aangekomen bij het VUMC was ik dusdanig verward dat ik de dichtstbijzijnde deur ben binnengelopen - de spoedeisende hulp - waar ik vervolgens werd opgenomen. Het intake-gesprek verliep erg moeizaam aangezien ik behoorlijk het noorden kwijt was. Mij werd dit ook verteld: "U haalt allemaal dingen door elkaar".
Je was dus bepaald niet op zijn scherpst. Wat gebeurde daarna?
Ik was best wel dizzy. Maar ik herinner me een gesprek met een mevrouw in een witte jas. Ik ging er van uit dat ze dokter/arts was. We hebben diverse privacygevoelige zaken besproken. En dus ook over mijn medische toestand. Ineens begon die mevrouw over de camera's en of ik toestemming gaf om gefilmd te worden. Pas daarna vielen mij de camera's en microfoons op aan het plafond. Zij bleek dus bij de TV-crew te horen en niet bij het ziekenhuis.
Er werd dus al gesproken over je medische toestand voordat je toestemming had gegeven?
Absoluut. Ik heb dan ook zo goed en zo kwaad als het kon toestemming geweigerd. Maar ik vind dat je in die situate helemaal niet voor die keuze gesteld mag worden. Iemand die zaken door elkaar haalt kan toch geen weloverwogen beslissing nemen hierover? Dat is volstrekt niet ethisch verantwoord. Dat heb ik ook later tegen de arts gezegd die mij zou operen.
Wat zei die over de kwestie?
Hij zei dat hij gesproken had met de spoedeisende hulp en gezegd had: "niet met zijn patiënt". Hij leek niet blij met de situatie. Vervolgens legde hij uit dat het een extern filmproject betrof op de spoedeisende hulp. De regiekamer bevond zich op de parkeergarage en het zou gaan om een project van Eyeworks van Reinout Oerlemans. De vrouw in kwestie was inderdaad geen medewerkster van het ziekenhuis.
En ben je nu eigenlijk gefilmd of niet?
Ik weet het eerlijk gezegd niet. De arts vertelde dat de bandopname pas gestart wordt na toestemming van de patiënt en dat het zou gaan om vaste camera's aan het plafond omdat een filmploeg maar in de weg zou lopen. Maar wie controleert dat?
Feitelijk heb je dus gewoon half bewusteloos zitten babbelen met een productiemeisje verkleed als ziekenhuismedewerker?
Terwijl ze wist dat ik dingen door elkaar haalde nota bene! Dat is geen misleiding. Dat is gewoon keihard mensen misbruiken. Voor een TV-show! In een een ziekenhuis vertrouw je mensen in een witte jas.
Weet je wat er met de tapes gaat gebeuren?
Nee, geen idee. Ik neem aan dat die ergens bij Eyeworks in een kluis liggen. Ik ben hier dus echt zo pissed over. Alsof een aanrijding en een gezicht in de kreukels niet vervelend genoeg is. Met een beetje pech figureer ik straks ook nog in ranzige medische RTL-porno. Hier is het laatste woord ook nog niet over gezegd. Ik ga een dikke klacht indienen.