Het Werkstuk
Iedereen heeft inmiddels wel wat gezegd over de thesis van Henk Bovekerk student aan de Universiteit van Tilburg waarin hij aantoont dat de PVV een fascistische organisatie is in een vergevorderd stadium. Opmerkelijk is wellicht dat Bovekerk stelt dat Wilders nooit interviews geeft (pagina 50) terwijl hij daarvoor nog uit een interview met Wilders citeert (pagina 29). Ook heeft de PVV nooit de macht gegrepen (pagina 52). Dat heet democratie, gekkie! Alleen al daarom is het verhaal geen tien waard, een kniesoor die daar op let. Desondanks een Bassiehof over de scriptie/thesis/werkstuk, maar met name over één zin. Such militant rhetoric can give its supporters the idea that violence is justified, and regrettably it has done so in the recent past. (pagina 59) Vertaald in het Nederlands: Dergelijke militante retoriek kan zijn aanhangers het idee geven dat geweld gerechtvaardigd is, en helaas heeft het dat gedaan in het recente verleden. Die zin gaat dus over de retoriek van de PVV. Die inderdaad stevig is. Toch kan ik mij geen aanslagen herinneren die zijn opgeëist door de PVV of aanhangers (want geen ledenpartij) van de PVV.
Laten ons dan nu even naar de linkerzijde kijken.
Dinsdag 11 september 1984. Een kneedbom ontploft bij het Van Heutsz-monument aan het hoofdstedelijke Olympiaplein. Een 12-jarige jongen raakt gewond aan armen, benen en gezicht wanneer hij tijdens het spelen de bom ontdekt. De aanslag wordt opgeëist door Rara, de Revolutionaire Anti-Racistische Actie. De komende negen jaar pleegt de terreurorganisatie meerdere aanslagen op onder meer Makro-vestigingen en Shell-stations. Later volgens bomaanslagen op Marechausseekazernes, het huis van minister Aad Kosto (PvdA) en de ministeries van Justitie, Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken. Uiteindelijk wordt de linkse activist René Roemersma als enige veroordeeld.
Zaterdag 29 maart 1986. Hans Janmaat komt met leden van de Centrumpartij bijeen in een hotel in Kedichem. Het hotel wordt aangevallen door links-radicale actievoerders die de bijeenkomst te lijf gaan met keien, traangas en rookbommen. Het hotel brandt af, Janmaats latere echtgenote Wil Schuurmans weet zich in veiligheid te brengen maar moet een been missen nadat zij door een raam is gesprongen.
Maandag 6 mei 2002. Pim Fortuyn wordt vermoord op het Mediapark door de linkse milieuactivist Volkert van der Graaf. Hij krijgt achttien jaar gevangenisstraf, dit jaar mag hij voor het eerst op proefverlof.
Woensdag 21 april 2010. De AIVD constateert in haar jaarverslag 2009 een opleving van links-activisme en links-extremisme, vooral rond het antifascistisch extremisme en het verzet tegen het Nederlandse asielbeleid.
Dan laten we nog de ontelbare brandstichtingen, bevrijdingsacties van knaagdieren en aanverwanten, gewelddadige demonstraties, boobytraps in kraakpanden, bedreigingen tegen politici en de Vegan Streaker buiten beschouwing. Ik ga echter niet mee in het dom-rechtse praatje Pin is vermoord door GroenLinks dit en dat. Want dat valt niet aan te tonen en niemand in Den Haag heeft de dood van Fortuyn gewenst. Ook al kwam die ze wel verdomde goed uit. In één van zijn eerste verklaringen verwees Volkert van der Graaf nota bene naar een uitspraak van Gerrit Zalm. Wel kunnen we concluderen dat het geweld van links komt. Net zoals het geweld tegen moskeeën van rechts komt. Laten we elkaar geen mietje noemen. Maar vooralsnog lijkt radicaal-links een monopolie op geweld te hebben. Misschien dat de Universiteit van Tilburg dat een keer wetenschappelijk zou willen staven?