Geenstijl

Sinds Aleid Wolfsen afgelopen zomer met stevige buikpijn diep door het stof ging (1) over de aangetoonde fouten die gemaakt zijn rond wegpesthomo's Hans en Ton (2), was het rustig in het dorpje onder de Dom. Maar zoals het al sinds het lood om oud ijzer burgemeestersreferendum (3) van eind 2007 gaat, wist Wolfsen wederom de rust niet te bewaren. De afgelopen weken kwam wederom de nodige weggestopte poep bovendrijven. Achtereenvolgens bleek dat er wéér homo's waren weggepest (4) en de raad daarover (tegen de in de zomer gemaakte afspraken in) niet was ingelicht (5), dat de Utrechtse politie niet was voorbereid op aangekondigde (6) voetbalrellen (7), dat de uit Terwijde weggepeste Marokkanen wegens onvrede over het gemeentelijk handelen een zelfde Artikel 12-procedure opstarten (8) tegen de gemeente als Hans en Ton deden (9), dat de Marokkaanse jeugdbende in Terwijde die schuld heeft aan het wegpesten van al die Artikel 12'ers volgens de politie 'untouchable' (10) is, dat de politie zelf onschuldige gehandicapten mishandelt (11) en, vandaag vers in het nieuws, dat het college de gemeenteraad heeft voorgelogen over bedreiging, intimidatie en overlast door de gratis in een landhuis wonende, notoir criminele Romafamilie Nicolich (12, A, B). Voilà, daar komt weer een rondje nieuwe vragen van VVD & Leefbaar Utrecht (13). Bovenstaande tekst bevat geen woord van cynisme, geen enkel ludiekerig scheldwoord en nul snedige metaforen. Het is een droog lijstje Utrechts nieuws sinds 1 december, opgesomd in het honderdeenentwintigste GeenStijl-topic waar de naam Wolfsen in voorkomt. Ondertussen is Aleid nog steeds burgemeester van de Domstad. Waarom?

Wolfsen, een weinig spraakmakende PvdA backbencher uit de Tweede Kamer (internetpaspoort (14), iemand?) die in de aanloop naar het referendumdebacle (15) nota bene campagne voerde op veiligheid, bewijst sinds zijn aantreden in 2008 dat hij niet in staat is om een stad van het formaat Utrecht te besturen. Hij trok een krant door de shredder (16) omdat er een hem onwelgevallig artikel in stond over zijn huurdeclaraties (17) en ontkende dat ook nog eens halfhartig, terwijl de krant wel mét het gewraakte artikel is opgemaakt (18). Kort na de persbreidel kwam hij in de problemen met de declaratie van Broadwaytickets (19) en was zijn onhandige imago definitief gevestigd. Daarna ging het van kwaad naar erger, op zijn 'eigen' terrein: veiligheid. Criminele zigeuners die een landhuis toegewezen krijgen (20) en daarna net doen of je niet in de gaten hebt dat ze tegen de gemaakte afspraken in gewoon doorgaan met intimideren (21) en stelen (22). En wegpesthomo's in Leidsche Rijn die wel een vaarwelpicknick (23) krijgen, maar geen tegemoetkoming (24), terwijl de daders ongestraft blijven omdat er belangrijke documenten in, daar is-ie weer, de shredder van Aleid verdwenen (25). Tuigsubsidie Utrecht bestrijdt geen tuig, het subsidieert het. Met Jeugdloketgelden die rechtstreeks de jeugdbendewereld ingepompt worden terwijl de scriptie die het aantoont in de doofpot gaat (26), omdat de gemeente net een juichend rapport had gepubliceerd (27). Grootscheepse fraude met activiteitensubsidies voor hangjongeren (28), die door de PvdA in stand gehouden wordt (29) en die zelfs vertakt naar FC Utrecht (30). Het tegenwerken van gerechtigheid voor Hans en Ton (31). Nog meer homo's weggepest. Twee Artikel 12-procedures in één jaar aan je broek. Een krakersdemo ten onrechte veel te hard aanpakken maar vervolgens de pers geen zogenaamd in beslag genomen wapens willen tonen (33). Verantwoordelijkheden inzake jeugdbendes afschuiven tussen politie en gemeente (34) tot er een agent mishandeld wordt (35) en de politiechef wanhopig in Den Haag aanklopt (36) voor hulp: de lijst is eindeloos en uit ieder nieuw incident blijkt steeds duidelijker hoe weinig regie er in het Utrechtse bestuursbeleid zit, met de trieste mishandeling van Edu Nandlal als eindejaarsdieptepunt. Op de Stadhuisbrug wordt al jaren een leeg driedelig burgemeesterspak omhoog gehouden door stijfsel en smoesjes. Niet alleen De Nieuwe Utrechter, De Pers (Marcia Nieuwenhuis is een geboren Utrechtse) of wij hekelen Wolfsen al jaren. Sommige partijen in Utrecht zijn al lang klaar met 'm (37) en ook uit de eigen achterban stijgen regelmatig (zeer) kritische geluiden op. Ahmed Marcouch, erkend veiligheids-PvdA'er, en Hans Spekman, ras-Utrechter, noemden Wolfsen in De Pers slap en labbekakkerig (38). Aleid reageerde door wéér de hoofdredacteur te bellen (39). Alleen RTV Utrecht kwam onlangs met een kritiekloos profieltje (40) van Aleid. Maar ja, daar is Pieter Broertjes de baas en die mocht bij Aleid in de leer toen hij burgemeester van Hilversum werd (41) dus dat heeft met objectiviteit geen zak te maken. Afgelopen week kwamen ook de Jonge Socialisten in verweer tegen het beleid van Aleid (42), want die zien hun pluchekansen met lede ogen afnemen dankzij de volwassenen die hun partij een publiek gezicht geven. Verantwoordelijkheid Wolfsen is niet alleen een makkelijk afschietonderwerp, hij is door al zijn gestuntel, gedraai en schimmige manier van politiek bedrijven exemplarisch geworden voor het nationaal verzwindende vertrouwen van De Burger in De Politiek, die mensen richting lokale verantwoordelijkheden wil dwingen (zie het megalomane klimaatplan van het Utrechtse GroenLinks/PvdA/D66-college (43), zelf alle regels met voeten treden (zie de omgang met luchtkwaliteit (44), of lawaainormen (45) bij de aanleg van dubieuze busbanen) en in het geval van herhaald falen nooit zélf verantwoordelijkheid nemen. Keer, op keer, op keer, op keer. Het dagelijkse bestuur van Utrecht is een farce die het midden houdt tussen goedbedoeld amateurisme en kwaadaardige ideologie-oplegging, zonder enige intentie van transparantie, openheid van zaken of het afleggen van verantwoording. Lintjes knippen en penningen uitreiken, dat lukt nog wel. Maar verder is Aleid Wolfsen enkel bezig met het herstellen van schade van gisteren, terwijl zijn ambtenarenmachine zich alvast bezighoudt met de fouten van morgen. De megalomanie in één symbolisme? In Utrecht is geen bouwwerk hoger dan de Domtoren. Behalve dan de bouwkraan op het dak van het nieuwe Stadskantoor (46). Gisteren besloot Edu Nandlal géén aangifte te doen tegen de agenten die hem mishandeld en vernederd hebben (47). Daarmee neemt Nandlal een verantwoordelijkheid op zich: hij vertrouwt er op dat de agenten disciplinair gestraft zullen worden, daar hun les uit leren en zich in het vervolg gedragen zoals een burger van de politie mag verwachten. In één incident toont Edu Nandlal zich daarmee een groter man dan Aleid Wolfsen ooit zal kunnen zijn. Beste Aleid, beste lokale Utrechtse politici. Theodor Holman heeft de ontslagbrief alvast geschreven (48). Print 'm uit. Zet een handtekening. En laat de stad Utrecht - en een kans op het herstel van burgerlijk vertrouwen in de politiek - aan iemand die weet waar hij of zij mee bezig is. Als het wederom een PvdA'er moet worden, soit. Maar laat de sollicitatieprocedure dan door Eberhard van der Laan en Ahmed Aboutaleb doen. Want dat zijn partijgenoten die wél weten hoe je een groot Hollands dorp met enige daadkracht moet besturen. Helaas voor hen is Aleid Wolfsen de maat der dingen geworden - en helaas voor de rest van Nederland worden politici al lang niet meer afgerekend op hun daden.