Open brief aan Van Jole
Beste Francisco van Jole,
Ik ben anytime, any place bereid om met jou in discussie te gaan over weblogs en de invloed daarvan en GeenStijl in het bijzonder. Zoals je waarschijnlijk niet gehoord hebt, heb ik dat persoonlijk ook al eens op Radio 1 gedaan. Maar liefst een half uur lang, dus niks geheimzinnigheid. Alleen willen wij niet in 1 uitzending met een echte randdebiel. Dat is iets wat de KRO had kunnen weten, maar een 'lekker' item ging voor degelijkheid. Dus ben ik compleet verbijsterd dat jij je wederom hebt geleend voor vooringenomen slechte televisie, dat slordig en liefdeloos in elkaar geramd was. Maar goed meneer Van Jole, u had gisteravond ongetwijfeld uw bevrediging.
GeenStijl hoeft niet jouw cup of tea te zijn, maar is wel duidelijk. Waarom mag er bijvoorbeeld geen kritiek op Lodewijk de Waal in? Het lijkt erop dat de 'fatsoensgestapo' na de dood van Pim Fortuyn weer bezig is om alles in dit land neer te maaien dat de gevestigde orde kan ondermijnen. Als mevrouw Trudy Prins met haar klauwen in de snoeppot zit, door met subsidiegeld informatie te manipuleren en GeenStijl krijgt daar een vinger achter, dan is dat wel degelijk journalistiek. En beste Fransisco: sinds jij voor de Volkskrant werkt, draag jij ook het linkse burgermansfatsoen uit en ga je voorbij aan de mogelijkheid die weblogs bieden aan hele gewone Nederlanders die hun frustraties kwijt willen. Het zou de moraalridders in hoge mate sieren als ze eens de moeite zouden nemen om op de weblogs in discussie te gaan. Laat het gestaalde vakbondskader maar met de webloggers in debat gaan, wat zelfs in Amerika de gewoonste zaak van de wereld is.
Weblogs zijn niet meer weg te denken fenomenen, omdat het overgrote deel van de Nederlanders niets meer te zoeken heeft in het bestaande medialandschap. Kranten, radio en televisie zijn doorgeefluiken van de politieke en maatschappelijke elite, die het liefst iedere mening in het land willen dicteren en controleren. Achter de schermen oefenen de machthebbers met name bij de publieke omroep hun invloed uit om journalisten in de teugels te houden. Zo werd ik gisteravond bij Netwerk compleet onpasselijk van dat toontje van die verslaggeefster, die waarschijnlijk het weblog-onderwerp als stageproject mag inleveren. Een stage moralisme wel te verstaan.
Beste Fransisco. Juist jij zou moeten weten, dat we nog maar aan de vooravond staan van de weblog-revolutie, met de huidige autistische media en politici. Ik ben bereid om in iedere krant of radio-uitzending live met je in debat gaan. Ik heb niks te verbergen. Alleen wil ik, net als vriend Rombo, niet herkenbaar op televisie. Jij en je vrienden hebben inmiddels al een dusdanig stempel op de weblogs gezet, dat ik er niets voor voel om de held uit te hangen. Wat mij betreft mag je die toverkol van een Trudy Prins meenemen. Die lust ik ook rauw. Of Boris Dittrich. Of Lodewijk de Waal. Je zegt het maar. Nogmaals: any time, any place...
Eigenlijk is een weblog als GeenStijl de kampioen van het vrije woord en niet die muffe krantjes en actualiteitenrubrieken in het land. Zij liggen aan de leiband van Babyboomers en andere machtscontroleurs. De revolutie van het vrije woord begint op internet en het is hier geen China of Noord Korea. Webloggers de mond snoeren is zo ongeveer het domste wat je kunt doen.
Dus beste Fransisco. Je zegt het maar. Op welk podium gaan wij in debat? Publiek is welkom. Ik nodig iedere GS-er uit om langs te komen.
Met vriendelijke groet, Starf*cker
Ps: Droplullen van Netwerk; ik werk NIET bij de Telegraaf. Lekker hè dat die stumpers van de KRO zelfs dat er bij gingen halen.