De Mauroficatie van de Nederlandse politiek
Heilige poepvlek, waar zitten we naar te kijken, mensen? Het politieke, sociale en media-technische debat is volledig gekaapt door een zielige knul uit Angola. Zonder dat hij er zelf iets aan kan doen. Gestuurd (via Portugal, schijnbaar) door zijn moeder naar Europa, opgevangen in een pleeggezin en vallend onder de Vreemdelingenwet, zodat hij in ieder geval als minderjarige nog met een opleiding naar huis gestuurd wordt. Momenteel is hij door zowel de oppositie, als de media, als het kabinet, opgefluft tot het breekpunt van dit kabinet. Zodat we het non-stop hebben over één persoon tijdens de grootste economische crisis die Europa ooit getroffen heeft. Belachelijk. Emo-politiek, meer is het niet. Een verkapte realityshow die zo uit de koker van John de Mol had kunnen komen. Vanavond zit onze nationale schandknaap wederom zijn pleidooi te voeren bij PenW. Het perspectief is inmiddels compleet naar de knoppen. En om de inhoud gaat het eigenlijk allang niet meer.
UPDATE: Henk Bleker en #hetbriefje, bij PenW. Boodschap: "Mauro, we tyfusstralen jou het land uit, maar als je wilt mag je mee naar Twente tegen PSV. Leuke afkoopsom, toch? Blij zijn met je spiegels en kralen. Nou, ik ben de lul van de duivel pijpen. Groeten aan je moeder in Angola!" Tenenkrommende SchaamTV.
'Gerd Leers dood, svp'
Al die brave, ethische moral fags die zo hoog van de toren blazen als PVV'ers weer wat onbeschoft roepen, willen nu Gerd Leers scalperen. Hetgeen alleen maar bewijst dat iedere moralfag diep van binnen een stomende hypocriet is die andersdenkenden kapot wil zien. Mauro is de joker die ingezet wordt door alle Nederlanders die hierin een escape zien om eindelijk publiekelijk hun ethische verontwaardiging, menselijke betrokkenheid en Messiaanse hart te etaleren. Of geld. Mauro is een inderdaad een spiegel, maar wel eentje waarin iedereen een zo prachtig mogelijke reflectie van zichzelf wil terug zien. Tot het een perverse gelijkhebberij-orgie wordt, waarbij iedereen even zijn hoogstaande moraal over Mauro heen mag ejaculeren.
Haatracisten
Die jongen woont al een tijd in dit land en tot aan dit gedoogkabinet keek er alleen een pleeggezin naar om. Hij staat al sinds zijn aankomst hier op de lijst om er uit geknikkerd te worden -en met hem honderden anderen waar je nooit iets over hoort- maar pas met het eerste rechtse kabinet wordt hij naar voren geduwd door iedereen die wil laten zien hoe groot zijn/haar hart is. En wie niet meedoet, is een gewetenloze haatracist die kapot mag. Leers voorop.
De zweep die Mauro heet
Elke vorm van rationaliteit, beleid, visie en lange termijn oplossing is allang uit deze nondiscussie gesloopt. Mauro is niet langer een trieste 18-jarige jongen uit Angola, maar een politiek-emotioneel concept. Een handige zweep waarmee geslagen kan worden. De hefboom waarmee het kabinet omgeduwd kan worden. Belachelijk en hypocriet. Na talloze uitzettingen onder de Vreemdelingenwet van 18-jarigen is Mauro ineens een ijkpunt der beschaving geworden. En voor hem Sahar. En daarvoor Taida. Of waren we die alweer vergeten?
Next, please
Voor de oppositie is hij een politiek stuk gereedschap, voor Wilders-haters is hij niets meer dan een 'zie je wel'-argument en voor VVD, CDA en PVV-stemmers is hij een mooie gewetenssusser. Twee weken na de definitieve beslissing, welke dat dan ook is, zijn zij hem allemaal weer vergeten. Omdat er dan weer een nieuwe Sahar of Mauro het podium op wordt geduwd. En helemaal als dit kabinet Mauro overleeft.
O ja, de economie
Er zijn een miljoenmiljard belangrijkere zaken af te wikkelen momenteel. De economie, iemand? Daar zouden we met deze intensiteit op moeten duiken. We kunnen het ons niet veroorloven om weken over één knul met een sneu lot te discussiëren. Hak een knoop door. Stuur hem weg omdat dit de wet is. Of geef hem gratie omdat je hem sympathiek vindt. Wat ons betreft is dat laatste prima. Maar doe wat, blijf bij je beslissing als een vent en get the fuck over it.
Lekker gevoel
Hier wordt niemand beter van. De oppositie niet. Het kabinet niet. Het land niet. De samenleving niet. U niet. Wij niet. En Mauro al he-le-maal niet. Maar iedereen die dankzij Mauro zo lekker heeft kunnen schelden op de regering dan wel de beschaving, voelde zich een paar dagen lang heerlijk goed van binnen. Want Mauro bewijst in uw ogen uw gelijk over Nederland. En dat is best een mentaal, psychisch en sociaal gesloopte Angolees waard. Toch?