Het gevoel van veiligheid in beeld
Let op, schokkende, misselijkmakende beelden. Op dit filmpje ziet u hoe het "rechtvaardige" Nederlandse rechtsysteem en "het gevoel van onveiligheid" hand in hand gaan. Een gek loopt een portiek binnen en slaat een willekeurige, onschuldige bewoner volledig de puinpoeier in. Zo hard dat het slachtoffer er een epileptische aanval door krijgt. Een voorbijganger die toevallig getuige is wordt vervolgens ook het portiek in getrokken. De dader (slechts 21 jaar oud, inmiddels gepakt) trekt nog heel kil en berekenend de deur naar de kelderbox achter zich dicht, zodat hij in alle rust en kalmte zijn slachtoffers kan martelen. Leef u even in: u zet 's avonds nog even de vuilnisbak buiten en voor u het weet ligt u in uw eigen kelderbox te creperen en kunt u toezien hoe ook een andere onschuldige voorbijganger finaal in elkaar wordt getrapt. Maar, waarom liep deze dader nog op straat? Hij was immers bekende van de politie. Die had hem al eerder opgepakt voor huiselijk geweld. En nu blijkt dat hij, samen met anderen, nog meer mensen kapot heeft gemaakt. Zo werd een 22-jarige afgelopen weekend door de dader een parkeergarage ingelokt en daar door meerdere (!) van dit soort beulen in elkaar getrapt. Helaas zal deze agressieve beul over een paar maanden weer vrij over straat lopen. Seriemishandeling is voor het O.M. doorgaans geen reden iemand voor heel lang op te bergen. De dader verdient immers bescherming, in tegenstelling tot burgers, "en een nieuwe kans". Vreemd, want als een Tristan van der Vlis besluit zijn wapens te legen in een winkelcentrum eist gans het land dat dergelijke psychopaten eerder worden opgespoord, aangepakt en buiten de maatschappij worden geplaatst. Kennelijk telt alleen de hoogte van het aantal slachtoffers. En terwijl de waxinelichtjeshoudergooier en de damschreeuwer wél buiten de maatschappij worden gehouden, mogen de seriemishandelaars, tasjesrovers, juwelierberovers, uitgaansgeweldplegers en zakkenrollers keer op keer op keer op keer op keer onbeperkt hun gang gaan. Dat heet: "rechtvaardigheid". Wie weet wie het volgende slachtoffer is. Misschien wel de zoon of dochter van de man of vrouw die nu nog zo hard roept dat "iedereen een nieuwe kans verdient".