Geenstijl

Grote ontploffing in Oslo. Moslims. MOSLIMS! Ja jongens, geef het maar toe. Het had makkelijker geweest wanneer Al Qaida de aanslag had opgeëist. Hadden we de extremistische moslim de schuld kunnen geven. Oh boy, dom-rechts schreeuwde er vrijdag om, dom-links hoopte ondertussen dat het niet zo was. Ondertussen hebben ze wel New York opgeblazen, Madrid, London. Eén van hen vuurde zijn dodelijke kogels op Theo van Gogh om vervolgens zijn keel door te snijden en daarna een mes in zijn buik te rammen. Met een briefje, een pathetisch tekstje. Moeder en zoon bleven alleen achter. Oslo had er ook nog wel bij gekund. Maar het was dus geen moslim in Oslo. Het was een volblonde extreem-rechtse christelijke Noor. “Een PVV’er” hoor ik het verschillige VARA-lid roepen. Een PVV’er, gelijk de gast wiens naam ik niet zal uitspreken –zoveel lol krijgt hij namelijk niet- die in Alphen aan den Rijn losging. Ja jongen, zo’n sufferd ben je. Je naam is bekend en toch schrijf ik hem niet op. Om je te pesten. Omdat ik je een sufferd vind, een natte tosti.

En u weet wat dat betekent: je wilt geen natte tosti zijn, natte tosti’s doen namelijk niet meer mee. Oslo huilt ondertussen net zoals Alphen aan den Rijn dat onlangs ook deed. En nog steeds doet. Er zijn meer natte tosti’s in dit land. Mohamed Rabbae is zo’n natte tosti. Die snapt het ook niet: uitgekotst worden door je partij en je eigen alsnog presenteren als ‘oud-Kamerlid GroenLinks’ in een fopproces tegen een verkozen volksvertegenwoordiger. Ja jongens, dat is de realiteit. Afgelopen week nog, een PvdA-wethouder uit Utrecht. Hij twitterde het letterlijk: de Rote Armee Fraktion is ‘meer dan jeugdsentiment’. De dag daarvoor hoorde de weduwe van de door de RAF-terrorist vermoorde Utrechtse brigadier Arie Kranenburg dat de moordenaar van haar man waarschijnlijk niet meer vervolgd gaat worden. Probeer even mee te voelen; de pijn. Je echtgenoot dood, het gezin dat nooit meer hetzelfde zal zijn. Door zo’n klootzak. De PvdA-regent dacht daar dus anders over. De man is bestuurder in een stad die slachtoffer is geworden van terreur en toch: hij twittert het. Hij doet het gewoon, wat maakt het uit. “Fuck de slachtoffers: ik ben hier de baas en heb aan niemand verantwoording af te leggen” lijkt hij uit te schreeuwen. Deze wethouder heeft lak aan alles en iedereen. Het kan zijn eenvoudige afkomst zijn, z’n frustratie omdat hij geen burgemeester kon worden. Ik weet het niet, het heeft ook te maken met deftigheid. De één heeft het, de ander wordt falend PvdA-wethouder. Enfin, het is dus allemaal de schuld van Geert Wilders. They see me rollin, they hatin’ roept een verticaal uitgedaagde collega van mij zojuist op de redactie. Laten we een keer met z’n allen boven de woede en de haat gaan staan. Niet boos zijn, niet roepen om vergelding. Maar het gewoon uitspreken: Volkert van der Graaf, Mohammed Bouyeri, meneer de PvdA-wethouder, jullie zijn natte tosti’s. Jelui doet niet meer mee. Laten we over de haat heenstappen en zeggen: Pathetic fucks: wij buigen niet voor terreur.