Profiel van een mislukte ziekenhuisdirecteur
Nog even over die medische ramp van epische proporties. De besmetting in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. Sinds oktober vorig jaar heerst de multiresistente bacterie Klebsiella pneumoniae in dat ziekenhuis. Resultaat: 25 doden, zeventig officiële besmettingen en ruim 1800 patiënten die het ook kunnen hebben. Dit is in potentie erger dan SARS, de Mexicaanse broekhoest en EHEC bij elkaar. Een humanitaire ramp, veroorzaakt door grotesk falen van het ziekenhuis zelf. De verantwoordelijke man is Paul Smits, algemeen directeur van het Maasstad Ziekenhuis. Zijn ziekenhuis, zijn verantwoording. Paul is het type dat houdt van zeilen, skieën en golf. Zijn papa was hoge pief bij DAF. Een ambitieus ventje die vooral meer gebroken botten, infectieziekten en dodelijk zieke mensen ziet. Meer, meer, meer. Ook wat betreft salaris. Hij is de best betaalde ziekenhuisdirecteur van Nederland, met een totaal inkomen van richting de vier ton. Zo, plaatje geschilderd. Nu de frappante details. De vorige gig van Paul Smits was directeur spelen van het HagaZiekenhuis in Den Haag. Zijn moment of fame? Het zonder al te diepgravend vooronderzoek direct aangifte doen tegen Lucia de Berk. Toen vond hij de zaak te ernstig om te blijven voortmodderen, maar bij de uitbraak van een dodelijke epidemie hoor of zie je hem niet. Juist. Een verpleegster valselijk slopen voor de rest van haar leven, een medische ramp ontketenen waarbij tientallen doden vallen en dan nog de best betaalde ziekenhuisdirecteur van Nederland zijn. Wat klopt hier niet? Joehoe, doe deze man eens amputeren van alles wat op een medisch instituut lijkt.