Het zit dus zo: Steven van H. is homoseksueel (dat zie je aan zijn bril). Geeft niks, iedereen is wel eens homoseksueel. Alleen was Steven van H. zo handig om in Amsterdam-Gaza te gaan wonen. Daar bestaan geen homoseksuelen maar alleen "kankerhomo's" en "gore kankerflikkers". Dus wordt Steven van H. dagelijks getreiterd door lichtgetinte voorbeelden van een geslaagde multiculturele samenleving. Spugen, schelden, bedreigen, u kent het wel. Op hulp van de politie hoeft Steven van H. niet te rekenen. De politie heeft Steven van H. zelfs aangeraden "
zijn verhaal niet in het openbaar te doen." Het beste kon de "kankerhomo" en "gore kankerflikker" zijn bek dicht houden. Doen alsof er niks aan de hand is. Wegkijken, de boel bij elkaar houden en de zaak niet opstoken. Want: "
Anders wordt het oorlog daar in Amsterdam-West", aldus de politie die overigens wordt betaald om burgers te beschermen. Nuja, Steven van H. is misschien wel een "kankerflikker" maar geen bange "kankerflikker". En zeker geen lafbek. Daarom doet Steven van H. gewoon wél zijn
verhaal in het openbaar. Al komen er 100 miljoen miljard lichtgetinte homohaters op de scooter naar 020-Gaza. Steven van H. zegt: "
Laat maar komen dan die oorlog." Gelijk heeft Steven van H. De held. Wij zijn benieuwd hoeveel "dit is maar een incidentje"-roepers straks staan te trappelen om Steven van H. in zijn lijkzak de laatste eer te bewijzen. Die oorlog is trouwens allang gewonnen: de
ander is de baas op straat. In Nederland. Het land van "
vrije meningsuiting". Waar je lekker jezelf kunt zijn.
