Alle mannen zijn klootzakken. De één weet het alleen wat beter te verbergen dan de ander. Tot de grootste klootzakken behoren stalkers. Mannen die niet kunnen verkroppen dat ze een bepaalde vrouw niet kunnen krijgen. Of behouden. Mannen die hun frustraties om de onbereikbare liefde uiten door stenen door ruiten te gooien. Door bij nacht en ontij voor de deur te gaan staan schreeuwen. Mannen die desnoods meer dan honderd keer achter elkaar bellen, net zolang tot de vrouw opneemt. Mannen die tientallen emails per dag schrijven, vol waanideeën, liefdesverklaringen en doodsbedreigingen. Die hun doel bestoken met emotionele chantage en altijd de zwakke plek weten te vinden en uitspelen. Mannen die er voor zorgen dat de vrouw in kwestie zich nooit meer op haar gemak voelt, niet de straat op durft in haar eigen stad of dorp en constant op haar hoede is voor zijn onberekenbare daden. Mannen die er van overtuigd zijn dat de vrouw van hun obsessie alleen gelukkig zal worden met hem en dat emotie-terrorisme, agressie en chantage allemaal legitieme manieren zijn om dat te bereiken: het toe-eigenen van wat zij beschouwen als hun bezit, hun recht, hun vrouw. Tot moord aan toe. Gatverdamme. Stalkers moeten kapot stuk gesloopt worden. Zoals
Dennis Velthuis (mirror) uit Almelo. Dennis die zo gefrustreerd was dat Nathalie Weinreder niets meer van hem moest hebben, dat hij haar terroriseerde. Hij besloot dat als zij hem zijn geluk niet gaf, hij haar het recht op leven zou
ontnemen. Wat
voorkomen had kunnen worden. Kuchende man met gleufhoed kwam bij ons staan in het reptielenhuis en fluisterde dat de oma van Dennis hem een tijd geleden een alibi verschafte voor zijn wangedrag, zodat hij niet vast kwam te zitten. En uiteindelijk Nathalie kon vermoorden. Ziekheid tot de max. Je zou er spontaan feminist van worden.
