New Kids duiden met babyboomers. Kudt
Wat dacht u nou. Zomaar een beetje die New Kids Turbo wegkijken zeker, met een zak popcorn en chickie binnen handbereik. Zedde ge nouw hellemoal gek geworre? Want wat is zo'n cinematografisch kunststukje zonder duiding van de kwaliteitspers. Precies, helemaal niks. Daarom een selectie uit de kranten van papier. Omdat ook films uit de categorie tieten & schieten in het juiste sociaal-historische perspectief geplaatst dienen te worden. Niet door uzelf - want dat kunt u niet- maar door babyboomende recensenten. Beginnen we met de Volkskrant. "Wat de New Kids verheft, en voor een aanmerkelijk grote groep volgers leuk maakt, is de cultureel-sociologische laag waarop de humor stoelt". Proest, meneer de Volkskrant-Fellini heeft de knop naar het het gooi en smijtgenre nog niet helemaal omgezet. Blijven hangen in de Ingmar Bergman-modus. "Misschien hadden sommige scènes en plotwendingen ook iets meer aandacht verdiend, maar het onbenullig-anarchisme waarmee de New Kids alles in hun omgeving torpederen, inclusief hun eigen film, is wel aanstekelijk". Wie dat onbenullig-anarchisme er niet uit haalt, kan de film ook nooit begrepen hebben. Next. Recensent van de NCRV-bode krijgt bijkans een rolberoerte, omdat soebsidie dit keer niet is besteed aan een postmoderne poppenfilm over intermenselijke tragiek. "Vraag is wel waarom het Filmfonds geld steeks in deze amateuristische satire van likmevestje, die blijkbaar al een eigen publiek heeft verworven, en waar de rest niet echt op zit te wachten. Over Anthonie Kamerling: "Hij zwaait af en taait af. Jammer dat de plicht gebiedt om als criticus wel de rit helemaal uit te zitten". Goeie grap, had zo uit Maaskantje kunnen komen. De NRC-stukkiestikker verwachtte meer iets art-house-achtigs en verslikte zich in een handje M&M's: "New Kids is tamelijk wansmakelijk en schandalig. Je zou er een lange sociologische beschouwing over kunnen schrijven, en het zelfs camp kunnen vinden, maar dat was meer iets voor de jaren negentig toen iedereen druk doende was de scheidslijnen pfffft." Zo, weet u dat ook weer. Fijn hè. Zelf voor Jac. Goderie spelen in de comments. Hele dikke doei.