Ode aan de reaguurder
De tijd is daar. Een stukje terugkoppeling naar de mannen en vrouwen die GeenStijl groot maken. Een heel topic speciaal om u, de reaguurder, shine te geven. Want u steent. U heerscht. Het machtige roze leger. Dit is een ode aan de reaguurder. Een pino in de reet van de F5'ende GeenStijl-commenter. Beschaafd en fatsoenlijk Nederland kijkt u met de nek aan, want u heeft schijt. Schijt aan de mening van de mainstream, schijt aan de trollende Van Jolo's, schijt aan de basisregels van de Nederlandse taal. U luister niet naar grammatica, grammatica luistert naar u. Het alphamannetje van de Nederlandse taal (© Pieter Broertjes). U poept op politiek correct. U pist over andersdenkenden alsof het vliegstickers in een Sfinxbak zijn. Ironische doodsbedreigingen nemen epische proporties aan in uw handen. U bent de roze rebel van het internet, de Keizerlijke Garde van alle internetters, de vijfde colonne in het linkse medialandschap. Als het internet Super Mario World is, bent u Bowser die een onkwetsbaarheidsster heeft ingeslikt. De FARC van het vrije edoch ongenuanceerde woord. Zorgt elke herziene uitgave van de Van Dale weer voor een compleet arsenaal aan nieuwe woorden die wel grappig zijn. Vat boeven en gespuis in de kraag alsof je comment met c-o-c-k schrijft. Aan u en u alleen heeft GeenStijl de naam, de faam, het halfjaarlijks ververste autopark en de bankrekeningen op de Seychellen te danken. Alsmede gratis Red Bull en rijen groupies elke dag om vijf uur bij de parkeergarage. Onze buiging naar u kan niet diep genoeg zijn, edele strooiers van het haatzaad. Elke dag, als we hand-in-hand staan in een cirkel tijdens de redactionele dagopening en elkaar bemoedigend toespreken, sluiten we af met de traditionele woorden "en een applaus voor de reaguurders." Dit, zo vonden wij, mocht ook wel eens hardop gezegd worden. Vindt u ook niet?