CRISISWATCH Heemskerk wil campingtreurnis
Door het plastic van het caravanraam naar een loodgrijze lucht staren, op zoek naar een klein stukje blauw. Een gordijn van regen dat als enige troost het oranje/rood van het in jaren 70 stijl opgetrokken bungalowpark aan het zicht onttrekt. De zee die iets te verfrissend blijkt te zijn en uw lid tot maatje pink doet terug schrompelen. Een lid dat toch al niet omhoog te krijgen was doordat de gemiddelde leeftijd van de Duitse walrussen op het strand ver boven de 50 ligt. Een plattelandsdisco die gedurende de zomermaanden pogingen doet om met Amnesia te wedijveren en daar jammerlijk in faalt, niet alleen door de inteeltkoppen van de bezoekers maar ook doordat de platenverzameling van de DJ niet is uitgebreid sinds Turn up the Bass 2. Souvenirwinkels waar de best verkopende ansichtkaart een foto is van een Papoea met peniskoker die het lokale sufferdje op z'n kop aan het lezen is. Restaurants waar de schnitzels groter zijn dan de deurmat, maar de appelmoes zonder kersje wordt geserveerd. Treurig misschien, maar het is fan-tas-ties voor de economie.