Hola! Tetas. Rob Muntz in Paraguay, deel 3
Eindredacteur Paul Vertegaal van KRO Spoorloos had Rob Muntz al gewaarschuwd: Paraguay is een van de gevaarlijkste landen ter wereld: een bananenrepubliek vol nazis, door Interpol gezochte gangsters, cokedealers, wapenhandelaren, marxistische guerillos, Hezbollah-zelfmoordcommandos en dikke hoeren met levensgevaarlijke magneet-tieten en SOAs. De zoektocht naar Robs doodgewaande oom Hermann zou de boekhouding van de KRO nog lang heugen, al was het alleen al vanwege de gepeperde verzekering die Muntz had afgesloten bij Bellwood Prestbury.
Een mensenleven is hier niets waard, zo las Muntz dagelijks in Esto! De wakkere krant van Paraguay brengt dagelijks geanimeerd verslag uit over de leefbaarheid in de prachtwijken. Dood, dood en nog eens dood.
Maar ook binnenshuis ligt het gevaar op de loer: Muntz werd bijna geëlektrocuteerd, ontsnapte ternauwernood aan de dodelijke beet van de gevreesde Paraguayaanse tuinslang en verdronk bijna in het zwembad van Conquistador.
Lekker opgefrist bezocht de immer galante Muntz vervolgens een pool hall annex bordeel en kreeg het aan de stok met een hoer.
Dat liep gelukkig goed af door de pronte tussenkomst van de madame van het etablissement.
Al op de eerste avond had Muntz trouwens ruzie gekregen met de heetgebakerde bodyguard van Conquistador, die samen met een paar gewezen Afrikaanse staatshoofden in een zwaar beveiligd appartement woont.
Muntz had in Nederland de nodige research gedaan over de Hezbollah in Paraguay. Volgens uiterst betrouwbare CIA-rapporten (pdf) bevindt het hoofdkwartier van de Hezbollah zich in de stad Ciudad del Este. Daarom won Muntz advies in bij de opperrabbijn van Asunción, Moises Serfati. Rob had nog op de Rosj Pina-school in Amsterdam gezeten met Chaim, een neef van de rabbijn, vandaar. Serfati stelde Muntz gerust: je moet alleen oppassen voor honoraire consul van Marokko hier, daar zou ik geen tweedehands auto van kopen, verder wonen hier alleen hardwerkende Libanezen waar je prettig zaken mee kan doen. Wie is trouwens die collega van mij op jouw T-shirt, is dat te koop?" Rabbijn Serfati adviseerde Muntz, geheel gratis, twee uiterst onreine honden aan te schaffen (je weet maar nooit), wat Muntz onmiddellijk deed.
Met Tarzan en Astor was het prettig flaneren in Asunción, zelfs de gevreesde buurtcapo Don Oscarito toonde respect. Maar wat was er toch met de handen van Don Oscarito gebeurd? Dat moest Muntz eens gaan nazoeken in zijn overlevingsgids van de SAS en andere reislectuur.
Nu werd het tijd om wapens in te slaan voor de barre tocht naar Nueva Germania, waar Onkel Hermann zich mogelijkerwijs zou ophouden. Muntz had in Nederland al gezocht naar een kogelvrij vest bij in de shop van de Nederlandse vereniging voor Journalisten maar die waren secundo mano. Desondanks was het een veilig gevoel dat de NVJ Muntz gedurende zijn expeditie met man en macht zou steunen, inclusief het voltallige Nederlandse diplomatieke corps in Zuid-Amerika. Volgende week in dit theater. Muntz bewapent zich tot de tanden en doet aan liefdadigheid.
Conquistador
(Eerdere afleveringen van Muntz goes Paraguay staan AQUI.)