Ha-Ha, Sliep uit. Vandaag zijn we officieel vijf jaar oud. Al vijf jaar de nagel aan die doodskist. Vijf jaar jong, twintig redacteuren eruit geschopt en vijf blijvertjes. We versleten de afgelopen vijf jaar gezamenlijk exact 617 vrouwen en zijn in totaal zes kinderen verder. Jazeker, van zolderkamer onderneming (zo noem je dat, in werkelijkheid zaten we vanuit riante studeerkamers en andermans redactiekantoren te werken) naar beursgenoteerde onderneming met een boeken-, kleding-, krant- en internettak. Wat u kent als GeenStijl is in werkelijkheid een geoliede machine met een Skunkworks afdeling en MultiLul Advertising divisie. We hebben vette leasebakken, gelikte salesboys, stagiaires, een kindercrèche, een koffiemachine (de duurste), een schietvergunning, cameramensen, linkedin, twitter, belastingdienst, statisch tapijt, directiekamer, in hoogte verstelbare bureaus en dito bureaustoelen, hdtv-schermen (7), een serverpark, corporate email, corporate rules en Rutger. Wat hebben we de afgelopen vijf jaar nou geleerd? Welnu, vraag groupies altijd om een paspoort en een Audi is beter dan Peugeot. Maar de belangrijkste les: Wereldheerschappij bereik je aan de directietafel, op de golfbaan, met notarissen en fiscalisten. Hoe nu verder? We blijven onszelf opnieuw uitvinden, we blijven elkaar -opbouwend- afkraken zodat u dat niet hoeft te doen. We blijven maling hebben aan types die al vijf jaar zeggen dat we over ons hoogtepunt heen zijn. We blijven stampen. De boodschap voor u: Fucking Onderneem Wat. Iets unieks doen rockt de pan uit. Levert banen op en bovendien een sloot geld. Luister nooit naar betweters, downplayers, haters en zeikstralen. Dood gaan kan altijd nog. En dan nu aan de Krug Clos de Mesnil 1996. Proost!
