Slotervaart, een week later

Ook Job Cohen zakte afgelopen week weer eens finaal door het ijs. Terwijl de stad in brand stond, dacht de burgervader het met een kopje thee en een koffietafel te kunnen oplossen. Het kwam hem op forse kritiek van het Amsterdamse korps te staan, die hem verweet hen onvoldoende bevoegdheden te geven. Cohen, PvdAer in hart en nieren, draaide als een blad aan de boom en besloot de rol aan te nemen van hardliner. Wij namen de man al niet serieus, maar sinds de rellen in Slotervaart kun je je afvragen of Cohen nog wel toerekeningsvatbaar is.
Enfin, het hele circus leverde uiteindelijk een aardige discussie op over zwaarder straffen, het inhouden van de kinderbijslag en een elftal arrestaties. Acht van hen zijn alweer op vrije voeten, ondanks het feit dat drie van hen midden in de nacht met jerrycans benzine door het stadsdeel liepen te sjouwen. De verdachten mochten vervolgens op de publieke omroep uitgebreid hun gal spuwen over het misdadige en vooral ook stigmatiserende optreden van de Amsterdamse politie. Vannacht bleef het zowaar rustig in de wijk. Maar wat wil je ook, met die torenhoge benzineprijzen. Meer dan colafles kan er tegenwoordig niet meer af.
Eigenlijk zijn er maar drie mensen die positief opvielen gedurende afgelopen week: stadsdeelvoorzitter en oud-politieman Achmed Marcouch, oud-hoofdcommissaris Eric Nordholt en oud-crimefighter en huidig VVD-Kamerlid Fred Teeven. Eensgezind pleitten zij voor een keiharde aanpak van het tuig. Zou het toevallig iets te maken hebben met hun achtergrond? Mannen die, in tegenstelling tot Cohen, hun pappenheimers kennen.