Wat een roare voegels OpUrk.nl
De redelijk hilarische kwaliteitsrepo die Rutger gisteren maakte over de Willem Holleeder Fanclub uit Urk is niet onopgemerkt gebleven. De beelden hebben de gristelijke enclave in de NOP inmiddels bereikt. Moeders in klederdracht tikken elkander bezorgd op de oorijzers. Bij de de visafslag en op kotters is de Urker sympathie voor WFH het gesprek van de dag. Zelfs de hechte en gesloten online gemeenschap OpUrk.nl praat over niets anders. Even voor de VMBO'ers: Urk was tot voor kort een bewust vergeten eiland in de Stille Zuidzee. Pas na de uitvinding van de nijptang in 1987 vond het aansluiting bij het beschaafde Westen en kwam het in aanraking met taal en schrift. Tegenwoordig spreekt men een soort van nederkoeterwaals dat alleen met behulp van handengewapper begrepen kan worden. Een bloemlezing: "Mun bek flapt eupen!" "Wat un zeutjun!" "Op zulke momenten skaam je je om Ureker te weezen!" "Ik eaw ok al us rechtzaken bai u woend!" "Dit binnen warskijklijk kinnissen van Holleerder!" "Wanneer leren Urkers nou eens fatsoenlijk Nederlands spreken?? Het klinkt bijna net zo slecht als die allochtoon die naar de Kwantum zoekt.."