Jammer van die mensen die denken dat ze de baas van de weg zijn

De lammetjes huppelen door de wei, de eerste bloesems kleuren de bomen en met een beetje geluk breken de sterkste zonnestralen door het wolkendek: de lente is hier. En dat betekent dat de rivierdijken zich in de weekenden vullen met dagjesmensen. Mannen en vrouwen die er even tussenuit willen en, meestal met gelijkgestemden, willen genieten van de prachtige uiterwaarden en groene weilanden waar deze dijken doorheen meanderen. Kilometers maken, maar vooral de vrijheid voelen. Het is alleen een beetje jammer dat deze weggebruikers menen dat ze de baas van het asfalt zijn. Dat ze net doen alsof die dijk speciaal voor hun is aangelegd en ze zich niet inleven in de andere gebruikers. Daarom wordt het tijd om onze dijk terug te vorderen en een verbod te eisen op zeikende wandelaars. Die treurige bomenknuffelaars die de wandelroutes door de uiterwaarden links laten liggen en per se op de dijk tussen de rest van het verkeer willen waggelen, zodat ze op Twitter kunnen sneuneuzen over een groepje motorrijders die met een nette snelheid, op gepaste afstand en laag in de toeren langs komt rijden, kunnen we missen als kiespijn.