Het is weekend! Vouw je schaamtecultuur op, het is tijd voor de VrijMiBo. Die bindende factor aan het einde van de week. Waarbij er bruggen van vrede worden geslagen, kloven met liefde worden overspannen en bergen met saamhorigheid worden beklommen. De Olympische Spelen van het internet, eigenlijk, die VrijMiBo. Iedereen legt dan even de digitale wapens neer. VrijMiBo is een anagram van Ghandi. Een letterkind van Moeder Theresa. Of, zoals Nelson Mandela ons ooit eens mailde, "de VrijMiBo is in de kern het diepste verlangen van de mens naar vrede, gebundeld in de poëtische kracht van solidariteit en coherentie. Dit is het ideaal wat ik op Robbeneiland voor ogen hield. Keep up the good work, mannen!" Als Ernest Hemmingway de beschikking had gehad over internet, had hij enkel en alleen nog VrijMiBo's geschreven. Kunst in haar puurste vorm. Een epitome van al de pracht die de menselijke cultuur ooit heeft samengebracht. De VrijMiBo is het bewijs dat God geen vooruitziende blik heeft. Dan had Hij geweten dat Hij Zijn Zoon niet had hoeven sturen om de mensheid te redden. De VrijMiBo is de Weg, de Waarheid en de Leven. Hij die waarlijk gelooft in de VrijMiBo, zal eeuwig leven. O ja, en tieten. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Dichtkunst! Captain! my Captain! our fearful trip is done, the ship has weather'd every rack, the prize we sought is won, the port is near, the bells I hear, the people all exulting, while follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring; but O heart! heart! heart! O the bleeding drops of red, where on the deck my Captain lies, fallen cold and dead. O Captain! my Captain! rise up and hear the bells; rise up -- for you the flag is flung -- for you the bugle trills, ror you bouquets and ribbon'd wreaths -- for you the shores a-crowding, ror you they call, the swaying mass, their eager faces turning; here Captain! dear father! This arm beneath your head! It is some dream that on the deck, you've fallen cold and dead. My Captain does not answer, his lips are pale and still, my father does not feel my arm, he has no pulse nor will, the ship is anchor'd safe and sound, its voyage closed and done, from fearful trip the victor ship comes in with object won; exult O shores, and ring O bells! But I with mournful tread, walk the deck my Captain lies, fallen cold and dead. Prettig weekend.

Het is weekend. Geeft niet, gebeurt vanzelf. Hoef je niks voor te doen. Vijf dagen lang slaafs marcheren naar de werkfabriek om de staatskas te spekken. En dan is het ineens weekend. Alsof je ontwaakt uit een helse nachtmerrie. Alles klopt ineens. De glitters van vrijdagavond. Het bloed, zweet en tranen van zaterdag. De nachtritmes van de zaterdagavond. Het gekabbel van de zondag. De fel gekleurde neonlichten. De vriendengroepen die als roedels wolven door de straten trekken van een stad waar je nooit eerder was. Dreunende muren, schokkende vloeren en smerige pisbakken. De legendarische grappen en het memorabele gelach. De vrouwen, oh, de vrouwen. Vergeet niet de prachtige vrouwen die elk weekend weer uit hun ivoren torens komen en op oogverblindende wijze het nachtleven voorzien van bloemen, vlinders en de hoop op woeste zwoelheid in iemand anders bed. Het weekend ruikt naar potentie, naar dromen, naar ambitie, naar vergeten zorgen en naar persoonlijke records. Leef het bombastische leven. Kies alleen voor de meest magnifieke optie. Dit wordt jouw weekend.

Het is madrejoder weekend. Het zal eens niet. Arbo-stoelen, koffieautomaten en ambtenarenPC's aan de kant, we gaan stuiteren. Alle trossen los, volle kracht zo die gaat en fuck de behouden vaart. Als we niks rammen, was het geen leuk feestje. Geloof niet wat je hoort. Geloof niet wat je ziet. Als je gewoon je ogen sluit, voel je vanzelf de vijand. En je kan slikken, of je kan spugen, je kunt braken, of er in stikken, maar als je kunt dromen, droom dan hardop. Laat de klootzakken je niet vergruizen. Niks lijkt logisch. Niks lijkt te passen. We weten dat je wilt slaan, maar je weet niet wie te raken. Je zou je aansluiten bij een movement, als er eentje was waar je in kon geloven. Je zou het brood breken en de wijn delen, als er een kerk was waar je in kon ontvangen. Want dat heb je nodig. Neem het glas, vul het tot de rand. Drink het langzaam. Jij zult wel een acrobaat zijn. Dat je het éne zegt, en het andere doet. Als je kunt dromen, droom dan hardop. En laat de klootzakken je niet vergruizen. Ja, het doet pijn. Maar wat gaan we er aan doen? Alles is gezegd. Geen nieuwe ideeën en elk boek is uitgelezen. Jij vindt je eigen weg naar buiten wel. Jij kan bouwen. Jij kunt roepen. Jij kunt stapelen. Jij kan vastgrijpen. Het wordt weer langzaam eb. Dus laat de klootzakken je niet vergruizen. Wie weet wie voorgaande letterbraaksel zong, wint een gratis YouTube-video. Gefeliciteerd. En nou lekkere wijven versieren. Fijn weekend!

Het is weekend. Middelvingers in de lucht voor de werkweek, voor de baas en voor de collega's. Tijd voor casino's, peperdure restaurants en niet meer slapen tot het licht vanzelf uitgaat. Jij nog wat, Friedrich? "Wohin ist Gott? Ich will es euch sagen! Wir haben ihn getödtet, - ihr und ich! Wir Alle sind seine Mörder! Aber wie haben wir diess gemacht? Wie vermochten wir das Meer auszutrinken? Wer gab uns den Schwamm, um den ganzen Horizont wegzuwischen? Was thaten wir, als wir diese Erde von ihrer Sonne losketteten? Wohin bewegt sie sich nun? Wohin bewegen wir uns? Fort von allen Sonnen? Stürzen wir nicht fortwährend? Und rückwärts, seitwärts, vorwärts, nach allen Seiten? Giebt es noch ein Oben und ein Unten? Irren wir nicht wie durch ein unendliches Nichts? Haucht uns nicht der leere Raum an? Ist es nicht kälter geworden? Kommt nicht immerfort die Nacht und mehr Nacht? Müssen nicht Laternen am Vormittage angezündet werden? Hören wir noch Nichts von dem Lärm der Todtengräber, welche Gott begraben? Riechen wir noch Nichts von der göttlichen Verwesung? - auch Götter verwesen! Gott ist todt! Gott bleibt todt! Und wir haben ihn getödtet!" Staat genoteerd, Fred. Wij zijn dingen aanzwengelen. Prettig weekend!

Het is weekend! Pluk de bloemetjes alsof u Henk Bleker bent in de kaartenbak van NRC-stagiaires! En dan nu, klassieke woorden in onze kenmerkende nihilistische stijl! To affect the quality of the day, that is the highest of arts. Every man is tasked to make his life, even in its details, worthy of the contemplation of his most elevated and critical hour. If we refused, or rather used up, such paltry information as we get, the oracles would distinctly inform us how this might be done. I went to the woods because I wished to live deliberately, to front only the essential facts of life, and see if I could not learn what it had to teach, and not, when I came to die, discover that I had not lived. I did not wish to live what was not life, living is so dear; nor did I wish to practise resignation, unless it was quite necessary. I wanted to live deep and suck out all the marrow of life, to live so sturdily and Spartan-like as to put to rout all that was not life, to cut a broad swath and shave close, to drive life into a corner, and reduce it to its lowest terms, and, if it proved to be mean, why then to get the whole and genuine meanness of it, and publish its meanness to the world; or if it were sublime, to know it by experience, and be able to give a true account of it in my next excursion. Naam en rugnummer van de schrijver levert mooie vrijmiboobz op voor de winnaar. Maak er weer een epic weekend van! Prettig weekend!

Het is weekend! Het eerste weekend van 2012. Tijd voor een afstreeplijstje. Een To Do List. Dingen die je in 2012 zeker gedaan moet hebben. In willekeurige volgorde: trollen op de Telegraaf. Een parkeerwachter over de zeik helpen. Je eigen geboorteplaats nabouwen met LEGO. Elke maand een leuke vrouw uit een andere provincie regelen, tot je heel Nederland gehad hebt. Een Olympisch evenement bezoeken, verkleed als een Griekse worstelaar uit de oudheid. Een pastoor dronken voeren en overtuigen van de evolutietheorie. Ruzie maken met een Oekraïense hoer tijdens het EK. Met een kater wakker worden in een sloot in een onbekend Brabants dorp, in clownspak. Infiltreren in een politieke partij. Met vrienden roadtrippen naar een Baltische staat in een auto van voor 1990. Een weekend stappen in Tokio. Een slapende koe omduwen in een weiland. Van Den Helder naar Hoek van Holland crossen over het strand met een BMX. Assisteren bij de opnames van een pornofilm. Een dichtbundel uitlezen in een café in Londen. Wadlopen op stelten. Een rollator dragrace organiseren in een bejaardentehuis. Een kerk aanklagen vanwege geluidsoverlast op zondagmorgen. Verder wat de reaguurders hieronder aanvullen. En natuurlijk: elke vrijdag de brandblaren op de vleeskroket fappen met de VrijMiBoobz. Prettig weekend!

De VrijMiBo to end all VrijMiBo's. Een jaar lang (bijna) elke vrijdag tussen vier en zes vermaakt met de perfecte mix van gelul, linkbonanza en tieten. Een VrijMiBo is net een kindersurprise: er zit altijd meer in dan je denkt. Zo kwamen dit jaar quotes voorbij van Jan Cremer, Winston Churchill en Ralph Waldo Emerson. Sterker nog, complete VrijMiBo's zijn gebaseerd op teksten van beroemdheden: Oscar Wilde, Jezus, Bernard Shaw en Seneca, die laatste volledig in het Latijn. Wat dacht u van VrijMiSongteksten, met links op de melodie van Nakatomi, het Wilhelmus en onlangs nog Rihanna. Maar de meest voorkomende VrijMiBo was toch wel degene met oppeppende weekendwoorden: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 stuks maar liefst. We hadden er qua lyrische teksten ook een dichtbundel van kunnen maken, maar we bieden het liever gratis online aan. Voor die dufmuffe laatste kantooruurtjes van de week. En dan waren er natuurlijk nog de specials. VrijMiBo met een thema. Zoals de flamoezenkalender, het Weekend Wetboek, #ChaosAtKempi, vrouwen, thuisblijvers, Johnny Hoogerland, eenzame mensen, Van Rossem-editie, blinden, Middeleeuwen en uiteraard de legendarische All You Can Eat VrijMiBo. Maar goed, boeiend. U is alleen geïnteresseerd in boobs, memmen en tieten. Welaan, pak aan: alle VrijMiBo fappica's van 2011 na de break. Wie is uw favoriet?

Het is weekend! Je hebt mijn hart. En we zullen nooit werelden uit elkaar zijn. Misschien in tijdschriften, maar jij zult nog steeds mijn ster zijn. Schatje, want in de duisternis, kun je die schitterende auto’s niet zien. En dat is wanneer je me daar nodig hebt. Met jou zal ik altijd delen, want wanneer de zon schijnt, schijnen wij samen. Ik zei je dat ik hier voor altijd zou zijn. Ik zei dat ik voor altijd je vriend wilde zijn. Ik zwoor een eed en ik hou me daaraan tot het einde. Nu het meer regent dan ooit te voren, weet dat we nog steeds elkaar hebben. Jij mag onder mijn paraplu staan. Jij mag onder mijn paraplu staan. Onder mijn paraplu. Onder mijn paraplu. Onder mijn paraplu. De schone schijn zal nooit tussen ons in komen. Jij bent deel van mijn entiteit, hier voor in eeuwigheid. Wanneer de oorlog heeft plaats gevonden, wanneer de wereld de kaarten heeft geschud, als we een lastige hand hebben, samen zullen we jouw hart buigen. Want wanneer de zon schijnt, schijnen wij samen. Ik zei je dat ik hier voor altijd zou zijn. Ik zei dat ik voor altijd je vriend wilde zijn. Ik zwoor een eed en ik hou me daaraan tot het einde. Nu het meer regent dan ooit te voren, weet dat we nog steeds elkaar hebben. Jij mag onder mijn paraplu staan. Plu plu uh uh uh. Prettig weekend!

Het is theo damnatio weekend! Maior pars mortalium, Pauline, de naturae malignitate conqueritur, quod in exiguum aeui gignimur, quod haec tam uelociter, tam rapide dati nobis temporis spatia decurrunt, adeo ut exceptis admodum paucis ceteros in ipso uitae adparatu uita destituat. nec huic publico, ut opinantur, malo turba tantum et imprudens uolgus ingemuit. clarorum quoque uirorum hic adfectus querellas euocauit: inde illa maximi medicorum exclamatio est: uitam breuem esse, longam artem. inde Aristotelis cum rerum natura exigentis minime conueniens sapienti uiro lis: aetatis illam animalibus tantum indulsisse, ut quina aut dena secula educerent: homini in tam multa ac magna genito tanto citeriorem terminum stare. Non exiguum temporis habemus, sed multum perdidimus. satis longa uita et in maximarum rerum consummationem: large data est, si tota bene conlocaretur. sed ubi per luxum ac neglegentiam diffluit, ubi nullae bonae rei inpenditur, ultima demum necessitate cogente, quam ire non intelleximus, transisse sentimus. Ita est, non accipimus breuem uitam, sed facimus, nec inopes eius, sed prodigi sumus. sicut amplae et regiae opes ubi ad malum dominum peruenerunt, momento dissipantur, at quamuis modicae, si bono custodi traditae sunt, usu crescunt: ita aetas nostra bene disponenti multum patet. Prettig weekend.