Het is weekend. Oh, u dacht dat we klaar waren met het Westland na de VrijMiBo van vorige week? Nee. Het Westland heerst. Glazen stad, alles. Hokboeren, schuif je sorteermachine aan de kant en kom hard in die omgebouwde SRV-wagen van je. Innovatief hardwerkvolk by day, simpele biergooituinders by night. Er is geen logistiek, technologisch of biologisch probleem dat een Westlander niet kan oplossen. En anders weten ze nog wel een Pool die het voor goedkoop doet. Of je nou een Blauwkonter, Snuifmonsternaar, Nalekker, Breeje Dorrupper, Daiker bent of uit De Lier, de Heul of de Honsel komt, groene klauwen hebben ze allemaal. Eigenlijk zijn er maar drie dingen die ze niet kunnen in het Westland: een gemeentehuis bouwen, voldoende uitvalswegen aanleggen en werkzaamheden op elkaar afstemmen. Hey, zelfs het meest perfecte volk op aarde heeft zijn zwakke kanten. Als je El Dorado met Atlantis laat neuken, zal kinderen baren die verdacht veel op het Westland lijken. Het is het paradijs, ook al ga je er geen zeventig maagden vinden. Een welluidend MOOOHHH en PlukkieAl voor iedereen met een groenwit bloed in het hart. Als de zon schijnt zien we je bij JammBeach, voor de Beachline of gewoon op Arendsduin. Prettig weekend. Be nice. PS shoutout naar reaguurder Mindy. RIP.

Het is weekend. Half zeven, zaterdagochtend. Wekkertje. Boterhammetjes. Oude spijkerbroek, shirt met groene vlekken, oude gympen. Op de gammele fiets. Alarmcode intoetsen. Schuur in lopen. Bakkie pleur in je meur, gedronken in de kleine kantine met witte kuipstoeltjes. De Polen arriveren. Werk verdelen. Door de schuur lopen naar de tuin. Betonpad slenteren. Kissies op de kar stapelen. Het pad in. Trostomaten knippen. Acht in een kissie. Pad in, pad uit. Kissies op de pallet. Ouwehoeren met ander schoolpersoneel. Tien uur bakkie. Heet naar binnen gieten, want loden pijppie in je keel. Laatste twee uurtjes blad snijden. Kut, touwtje door, tomatenplant stort in elkaar. Twaalf uur. Envelop met loon. Naar huis. Sportwedstrijd spelen. 's Avonds eten bij De Witte of de Mirell. Dan bier in de Prom, Plein1959, de Pianobar, Bij5, Mokka of het Teejatercafé. Niet het Teejaat, we zijn verdomme geen dertien. MOOOOHHHH zeggen tegen vreemden. Brak naar bed. Zondag. Ontbijtje. Dan effies naar de Hoek, lunchen in een strandtent. 's Avonds filmpie pakken in Delft of Scheveningen. Prima te harken, zo'n weekend in het Westland. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Er was eens een weiland. Een weiland vol met koeien. Een weiland vol met koeien en een groot hek er omheen. Het hek is heilig. Zeiden de koeien. Het hek houdt ons veilig. Zeiden de koeien. Respect het hek. Zeiden de koeien. Bertha 34 keek naar het hek. Ze hield niet van het hek. Het maakte iets in haar los. Iets rebels. Hoe langer ze er naar kijkt, en hoe langer ze luisterde naar de absolute adoratie van de andere koeien, hoe groter haar aversie tegen het hek. Fuck het hek, dacht Bertha 34. Fuck het uierneukende hek. Ze liep naar het hek. Inspecteerde het hek. Maakte een schatting. Wat ga je doen, vroeg Bertha 12. Fuck het hek, zei Bertha 34. Een golf van verbijstering trok door de koeien. Boe, zei de kudde. Boe. Tuig, zei Bertha 2. Schoft, loeide Bertha 87. Bonte Khmer, siste Bertha 19. Fuck. Het. Fucking. Hek. Antwoordde Bertha 34. Ze nam een aanloop. Ze zette af. En hopsa, ze sprong zo over hek. Dat zou verboden moeten worden, klonk er uit de kudde. Wat een hufter, weergalmde het. Asociaal! Het hek is er voor ons. Wie het hek niet respecteert is een racistische nazi. Enzovoorts. Bertha 34 had schijt. Ze stak haar middelste uier op en vertrok. Langs het hek, naar de weg. Ze keer nog één keer om. En dook toen het bos in, op weg naar het avontuur. De kudde was het er over eens dat Bertha 34 de reden is dat de maatschappij in het weiland naar de klote gaat. Toen stopte er een vrachtwagen. Een man opende het hek. Slachthuis Merg & Been, stond er op de vrachtwagen. Maar koeien kunnen niet lezen. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. We gaan nooit meer slapen. Vogels met insomnia. Havengebieden die een constant dreunende ruis produceren. Passerende auto's die het ritme van de stilte doorbreken. Brallende jongeren op de zwalkende terugweg van het café, die op ratelende fietsen baldadig schreeuwen. En een sierstoel van het tuinsetje uit je voortuin meejatten. In de verte klinken sirenes. Brandweer? Of toch een ambulance? Misschien wel een politieachtervolging. Ah, twee katten raken verwikkeld in een gepassioneerd argument. Dat kan er ook nog wel bij. Ze krijsen als twee sletten die er in de club achter komen dat ze dezelfde anabolen Billy pijpen. Er kraakt iets in het huis. Een windvlaag laat iets klapperen. Een eenzame drup ontworsteld zich van de douchekop. Met een luide knal explodeert de druppel in de douchebak. Is dat de wekker van de buurman? Shit, dat is de wekker van de buurman. Het is alweer zes uur. Over een uurtje gaat onze wekker. We gaan nooit meer slapen. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Is er nog plek voor jou in de herberg? Lul, je weet wel, de herberg. Lees je nooit je Bijbel? Uit oude boeken stroomt jonge wijsheid. Met de herberg bedoelen we natuurlijk dit epische weekend. In dit geval is er sprake van een Bijbelse metafoor. Natuurlijk verwachten we niet dat je de Bijbel leest. Absolute lariekoek onzerzijds. Toch, de vraag blijft, is er nog plek voor jou in de herberg? Is er ruimte voor jou om van dit weekend iets magnifieks en grotesk te maken. Een gotspe in de ogen van de minions, wellicht. Boerenlui die jouw stijl niet begrijpen. En oppervlakkige vrouwen die niet tot je doordringen. Stop niet, blijf vooral doorgaan. Tijdens dit weekend kunnen je grootste dromen waarheid worden. Als er tenminste plek voor je is in de herberg. Als jij jezelf de herberg in weet te flirten, te ouwehoeren, te manipuleren of te dansen. Tis volledig aan jou, uiteindelijk, die plek in de herberg. Echt waar, geloof ons maar. Charisma is voldoende. Het is aan jou, totaal. Tot slot, jij heerst. Prettig weekend. En be nice, want STEAMSALE!

Het is weekend! Het is jouw feestje. Nee echt. Jouw feestje. En dat gaat niemand je afpakken. De slingers? Hangen er voor jou. De ballonnen? In een Thaise kinderfabriek opgeblazen voor jouw entertainment. De dansmariekes? Zij zwiepen en zwaaien hun heupen voor jou. De muziek? Allemaal opgedragen aan jou. Geloof het nou maar, dit weekend is jouw feestje. Clap for a nigga with his rapping ass. Blow a stack for your niggas with your trapping ass. Tom Ford. Dit weekend ben jij God. Beter zijn ze verdomme snel met je croissants. Gunnen ze je de trio's, de pijperijen en de premium prammen. Als ze snappen dat het jouw feestje is, zullen ze daar niet moeilijk over doen. Het leven is puur briljantium als het jouw feestje is. Hey, en we zeggen je, dit weekend, vanaf zometeen al, tot diep in de zondag, is het jouw feestje. Jouw feestje. Grijp het. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hij weet niet hoe hij hier terecht is gekomen. Ineens was hij er. Misschien was hij er altijd al. Misschien was hij zich er nooit van bewust. Op die open plek in het donkere bos. Hij staart naar de bosrand. Sinds een tijdje kan hij zien. Na maanden alleen gehoord te hebben. Hij is inmiddels gewend geraakt aan de geluiden van de waterval, die ergens verscholen ligt in de bossen. Ergens vlakbij ligt een moeras, dat soms borrelt en kreunt. En altijd zijn er de duistere stemmen van de goden. Ze klinken zo ver weg en tegelijk zo dichtbij. Alsof hij ze bijna aanraakt, maar ze toch op een andere planeet leven. Hij beweegt. Ook iets nieuws. Bewegen. Tegen de struiken schoppen. Met zijn buik over het gras wiebelen. Een boomstronk vastgrijpen. Het voelt goed. Het voelt veilig op de open plek in het donkere bos. Tot vandaag. Vandaag zijn er de wolven. Eerst hoorde hij ze alleen. Vanuit het bos. Nu ziet hij ze ook. Ze cirkelen langs de bosrand. Ze grommen. Ze huilen. Ze komen steeds dichterbij. Hij kruipt ineen. Weer bijten ze naar hem, sluipen ze dichterbij, hij kan hun adem ruiken. Hij kan hun bloeddorstige ogen zien. Ze proberen hem te grijpen, maar hij kruipt weg. Naar een duister hoekje tegen de bosrand aan. De wolven staan om hem heen. Elk moment kunnen ze toehappen. Hij is doodsbang. Dan, plotsklaps, stort een vloed van water dwars over de open plek heen. De waterval? Hij spoelt op de kolkende stroom het bos in. Kletsnat komt hij tot stilstand. De wolven gieren en gillen achter hem aan. Hij begint te kruipen. Door het bos. Wringt zich tussen de stammen en de dichte begroeiing heen. Licht. Er is licht. Hij perst zich tussen twee vettige varens door. Naar het licht. Hij hapt naar lucht. Hier zijn geen wolven. Hier is al het licht en uitbundigheid van lucht en een universum aan ruimte. Hij gilt. Hij krijst. Dan, een stem. "Welkom, mannetje, op deze wereld." Het zijn de goden. Ze knuffelen hem. Het voelt goed. Het is weekend. Prettig weekend.

Het is weekend. En niet zomaar een weekend. Neen. Dit is het weekend van de Genesis. Een nieuw begin. Voor jou. Voor ons. Voor iedereen. Tijd om te oogsten uit eigen kweek en de bloesem van je eigen zaad te aanschouwen. Je hebt er lang genoeg mee rondgelopen. Werp het er uit. Dit weekend nog. Alles om. Alles anders. Alles nieuw. Wat vandaag nog routine lijkt, is maandag een oude gewoonte. Wat vandaag alledaags lijkt, is maandag vergane glorie. Wat vandaag jouw leven is, is maandag een vage herinnering. Dit weekend als pivot in de privélutie van je bestaan. Waarom niet? Wat houdt je tegen? Als je het nu niet allemaal om gooit, het risico neemt en voor iets beters gaat, wanneer dan wel? Doe het gewoon. Een leven is gemiddeld maar een lente of 80 lang. Zoveel kansen krijg je niet, my niggah. Datgene waar je al die tijd van droomde, kun je de komende dagen realiteit laten worden. Omdat het je het waard bent. Ja. Jij ook. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend! Eerst naar Kinugawa Onsen. Tempels van Nikko bezoeken. Dan door naar Kanazawa voor de oude Samuraihuizen. Dan Takayama, met houten Japanse pandjes en de markt. Vervolgens Kyoto en de duizenden tempels. Vooral die gouden en die met rode poortjes. Daarna Hiroshima, de atoombom en het vredespark. In Fukuoka lekker verse vis eten en door het park struinen. Vanaf daar terug naar het noorden, naar Osaka. Dierentuin, aquarium en de ondergrondse stad. Plus overal snelweg. Tot rust komen in een boeddhistische tempel op de berg Koya. Wakker worden met de monniken. Tussenstop in Shizuoka. Slenteren door het centrum, straatartiesten kijken. Dan zwaveleieren eten op berg Hakone. Om te eindigen in Tokyo. Panda's kijken in Ueno Zoo. De wijken Shinjuku, Shibuya en Akihabara verkennen. Monorailtje, observatiedeckje en Ginza. Wat een land. Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Weet u wat cool is? BMX'en. Maar dan echt. Lekker raggen op zo'n crossfiets. Van het dijkie af. Over de sloot springen er mee. Die kartelige trappers in je scheenbeen krijgen als je voet er vanaf schiet. Of plotseling stil staan waardoor je met je zaadfabriek tegen de stang van je stuur aan klapt. Stapeltje stoeptegels, oude deur er tegenaan of willekeurig wat andere planken en dan keihard daarover heen jumpen. Vuurtje stoken en er dwars door heen fietsen. Lekker door het bos jagen op je BMX. Dat is pas echt cool. Nu sta je als volwassen vent officieel voor lul als je op een crossfiets stapt en over zandheuvels gaat raggen en dat is jammer. Moet gewoon kunnen, toch? Hoe vaak loopt u nog schaafwonden of blauwe plekken op? Gekneusde ribben en kapotte enkels? Nauwelijks, gokken wij. En dat is toch een gemis. Koop een BMX. Ga los. Prettig weekend. En be nice.