Aaf Brandt Corstius is het levende bewijs dat je in Nederland alleen geletterd, Amsterdams en debiel hoeft te zijn om columnist te worden. Het arme mens heeft in haar leven nog geen boeiende letter geschreven, maar haar pappa kon het dus dat is onder de kaasstolp genoeg. Stierlijk banale kudtcolumns over haar lev0n vindt u vaak genoeg in de Azaanbode, maar we hebben nu ook beelden bij hoe zo iemand dan woont. Mevrouwtje heeft namelijk haar huis op AirBnB (al is volgens onze bron dat VERBOTEN binnen de VvE) - kennelijk betaalt Huisgenoot P. niet genoeg. Klikkerdeklik en kijken maar! Het interieur is peopsaai hoogopgeleid bric-a-brac: veel prut van vroeger bekende bandjes, geborneerde deugboeken en guitige details met spreuken en drollige tekeningetjes. Nouja, past wel bij het publiek, zullen we maar zeggen. Boeken voor uw salafastische motorfietsvoetbalclub met een voorliefde voor heftige slaapfeestjes kan hierrrrrrr.

De hele dag ingeplugd zitten in de internetbubble doet rare dingen met journalisten. Neem nu dit: Hassan Bahara en Annieke Kranenberg van de Omvolkskrant hebben ook eens op 4chan gekeken en concluderen: de nieuwe Pim en de sloper van alles wat goed, gekleurd en links is loopt rond op 4chan. Doodsbang dat er welgeteld drie handjesvol hoger opgeleiden een Niemöllertje hebben gedaan en de rassenleer hebben omarmd gelijk den neger een stuk gefrituurde kip tikken ze dan een alarmistische longread waarin de nakende ondergang van het roderozenland begint bij een paar spectrumjongetjes zonder vriendin en een overactieve bol.comaccount. Natuurlijk is het allemaal de schuld van Terry, die dan wel niet helemaal het verlengde is van "studiegenootschap" Erkenbrand, maar in de woorden van de Volkskrant is het wel erg toevallig dat extreem-rechtse shitposters allemaal bootsjongens van de Renaissancevloot zijn. Goed. Als er 25 ongewassen UvA-muppets een paar keer teveel van de Franse filosofen hebben gesnoven en de universiteit maoïstisch willen dekoloniseren dan is dat allemaal goed en mooi en prachtig, maar de rechtse pendant van mensen die iets teveel in de theorie en te weinig in de maatschappij zitten moet natuurlijk stuk. Voorlopig richten we nog geen trapkast voor onze Marokkaanse buurman in hoor, Hassan, die 25 Erkenbrandertjes hebben hier al lang een permaban en  zijn het sop van de kool niet waard. Nee, het echte ressentiment en de opkomst van Greet en Terry zit heus niet in een paar bleekneusjes met een mannelijkheidscomplex, maar bij Henk en Ingrid die gewoon niet snappen dat de elite van dit land hoofddoeken toppie vindt en hun eigenste Zwarte Piet een crimineel. Gewoon, de basics. Ga toch eens naar buiten Hassan, je ziet extreem-witte spoken.

Wetenschapsjournalisten, ze hebben het zwaar. Steeds verder wegbezuinigd en hun vak staat in kwade reuk door de duizenden berichtjes op Linda en Nu.nl waarin "Amerikaanse Wetenschappers" beweren dat de groente du jour kanker veroorzaakt/geneest (doorhalen wat niet van toepassing is). Dan is er ook nog het probleem dat de meeste wetenschapsjournalisten beta's zijn die wel kunnen sciencen maar niet heel goed zijn in redactionele politiek, dus het moeten afleggen tegen sociaal vaardiger maar een stuk dommere collega's die fopvakken hebben gestudeerd. Dat laatste euvel treft De Volkskrant, waar de wetenschapscolumnist "Communicatiewetenschappen" heeft gestudeerd. Dat is immens verdrietig, want communicatiewetenschappen verhouden zich tot de natuurkunde als de tekening van je driejarige dochtertje op de ijskast tot een heuse Rembrandt. 

Asha ten Broeke bedrijft geregeld iets heel anders dan wetenschap of journalistiek: onverholen activisme. In haar columns heeft het slachtoffer altijd gelijk en komt voornamelijk de sociale "wetenschap" met allerlei verzonnen genders en complexen aan bod. Jammer, maar het wordt pas echt gevaarlijk als ze zich als een Dr. Vogel op de niet-bestaande kwalen stort en zich op het terrein van de kwakzalverij begeeft. In haar column van vandaag is het zover: daarin neemt ze het op voor de slachtoffers van ME, een ziekte die, zoals ze zelf overigens keurig opschrijft, door het overgrote deel van de medische stand wordt gezien als een psychosomatisch complexje van vrouwtjes met teveel zeur en te weinig aandacht. Ze verdedigt de slachtoffers (want die hebben altijd gelijk) niet op basis van wetenschappers met een andere mening of een nieuwe lezing van de feiten, maar op basis van een zieligdocu van een slachtoffer dat haar complex op film heeft gezet. 

Nu zou het best kunnen dat ME echt is en dat de dokters het mishebben, maar om nu met één documentaire te komen als bewijs? Dat is ongeveer hetzelfde als al die antivaxxers die op de feesboek hebben gelezen dat je autisme krijgt van vaccins of van die types die ons boze mailtjes sturen over chemtrails (zie youtube staat er dan bij) of radiokiezen. Het is verbazingwekkend dat de krant die zich keert tegen een cultuur van feitenvrijheid (de Russen! Fake News!) wel een wetenschapscolumnist heeft die opereert op basis van (res)sentiment en emotie, maar goed, van communicatiewetenschappers en femineuzels valt ook niet veel meer te verwachten. Jammer dat huisgenoot P. deze blob incoherent sentiment nog zo'n prominent plaatsje geeft in wat het rationele hoekje van de courant zou moeten zijn.