Wie dit uit kan lezen, krijgt zijn eigen pronoun
Mag je helemaal zelf uitkiezen
Van alle grachtengordelblaadjes is nog steeds niet De Correspedant, maar gewoon De Groene de allerergste. Het blaadje dat ooit Arthur van Amerongen voortbracht, is sindsdien alleen maar verder afgegleden. Thans bevindt het zich ergens in de schemerzone tussen geslachtsverwarring, klimaatpsychologie en vage puntenwolk-pleidooitjes voor socialmediacensuur. Op de valreep van de Trots Op Je Vermicelli-maand, struikelden we over dit kleine kunstwerkje. We kwamen tot alinea drie of zo, en daarna tot de volstrekt niet voorbarige conclusie dat dit soort landerige welvaartsverveling van larmoyante zelfbeklagers maar één pronoun nodig heeft: 'Ik'. Daarmee vang je alle genders buiten de biologische geslachten 'man' en 'vrouw'. Als je ons ongelijk wilt bewijzen, zul je dit hele essay moeten uitlezen. Mag je daarna je eigen voornaamwoord kiezen.
Perscopoll: Versoepelingen, terrassen open?
U mag het ook wel eens zeggen, wat u nou eigenlijk wil, want daar horen we u nou nooit eens over
De samenvatting mag bekend zijn: niks werkt, alles is een zootje, iedereen en vooral Hugo & Mark doen maar wat, zelfs pretparken hebben plotseling een mening en na drie overleden onderliggende vaccinbijwerkers wordt het prikschema weer doorgekrast en op een nieuwe routekaart gebeiteld. Die niet van steen maar van pleepapier is, net als Hugo zelf (die helemaal niks kan), en die vermoedelijk eigenlijk een te lang aangepapte papier-maché pop is die gekneed werd uit omgevingsanalyses, routekaarten, de vulling van whiteboard-markers en multiplechoicebolletjes. Tot zover de tekst ter opvulling, nu de poll: We hebben dezelfde vragen gesteld als I&O maar dan aan beter publiek, namelijk aan u. Zeg het maar. Terrassen open of joh kan ons het rotten we doen al lang weer waar we zin in hebben. ZEG HET MAARRR, na de lees verder:
Telewerkers! Toon ons je thuiswerk-toestand
Geen idee hoe het met jullie zit maar hier komen de muren al op ons af
Konden we maar photoshoppen. Of videobewerken. Of überhaupt iets met onze handen. Misschien is dit de tijd voor die cursus origami die we altijd al wilden doen. Maar ja, eigenlijk moet er gewerkt worden. Kinderen in de kast opsluiten, of gewoon buiten laten voetballen om de bange buurvrouw boos te maken. En aan het werk. We kunnen ons zo voorstellen dat niet iedere tot thuiswerken gedwongen kantoorlaaf een geschikte arbeidsplaats achterin in de tuin heeft staan met een eigen plee, quad screen setup, een beveiligde telefoonlijn en een post-it met het premium pornhub wachtwoord er op. Sommigen van jullie zijn misschien wel doodsbang voor al die Lebensraum buiten de vierkante meter van de cubicle. En hoe hou je een gevoel van werknemerschap vast als je niet onder de TL-buizen van een systeemplafond zit, geen Vegan Wednesday in de bedrijfskantine kunt vieren of in totale stilte je eigen koffie bij moet vullen zonder die lul van Customer Retaining die altijd net iets te dicht in je aura komt staan? Ben je überhaupt wel aan het werk, of bewijst de coronalockdown hoe bullshit je baan werkelijk is?
Om onze verveling te verdrijven, vragen we om uw huidige arbeidssituatie, ook als daarin niet gewerkt wordt. Wat is je oplossing? Met de laptop op schoot tussen de pleepapierproviand in het kleinste kamertje, wanhopige inlogpogingen doen op Citrix? Of languit in de bank met een playstationcontroller in de klauwen, FIFA spelen met de oudste zoon en op een headset wat zakelijke conference calls afwerken? We willen het weten. Graag met foto's. Of situatieschetsen. Met stoepkrijt of helemaal digitaal uitgewerkt in Auto-CAD, kan ons het schelen. Want we zitten hier allemaal mee: How To Jezelf Thuis Bezig Houden. Pomp je foto's op ons bureaublad via redactie@geenstijl.nl en deel je woonkamerkantoor met de wereld. Want wat is thuiszitten waard, als er niemand mee kan kijken?