"U had ook weg kunnen lopen"

Opvallend rechtbankverslagje bij Tubantia vandaag waar de zaak wordt behandeld van de 21-jarige P. die in Almelo een messenzwaaier onderuit haalde. Nu verwacht u misschien dat de persoon die een wapen trok voor de rechter moest verschijnen, maar in dit rubberentegelland is het uiteraard degene die daar wat aan deed die zich moet verantwoorden. Want P. greep zomaar in toen een woordenwisseling tussen G. en een paar minderjarige jongens uit de hand liep. "P. hoort roepen: Een mes, een mes! Hij ziet hoe G. met een mes begint te zwaaien en te steken. P. loopt op G. af, haalt hem onderuit, pakt zijn mes af en schopt hem een aantal keren." Nergens voor nodig claimt de rechter. "U had ook weg kunnen lopen of de politie kunnen bellen." Nu is het niet te adviseren om messenzwaaiers altijd te confronteren, maar de passiviteit die deze rechter voorstelt is van een andere orde. Het lijkt ons evident dat degene die een mes trekt zelf voor de escalatie kiest en dat het ingrijpen van een omstander dan een risico van de zelfgemaakte keuzes vormt. Weglopen en de politie bellen is misschien wel de veiligste optie, maar dat maakt het niet de beste optie. Niet vechten tegen de Russen is de veiligste optie, als vrouw nooit alleen 's avonds over straat is de veiligste optie, als iemand uw geld eist het direct zonder enige vragen overhandigen en aanbieden om nog wat extra voor ze te pinnen is de veiligste optie, maar het is ook toegeven aan het tuig dat daardoor helemaal het gevoel krijgt alles te kunnen maken. Laten we terugvechten vooral niet verplichten, maar weerstand bieden zeker niet strafbaar stellen. Of de rechter het hier mee eens is? Op 7 april ontdekken we het tijdens de uitspraak.