En die zijn misschien wel gevaarlijker dan terroristen

Het was geen terrorist in de marge en ook geen gevalletje lage suikerspiegel. Nee, de man die gisteren op een groep carnavalsvierders inreed in het Belgische Strépy-Bracquegnies viel in een veel gevaarlijkere categorie: de zelfoverschattende megadebielen. Volgens La Nouvelle Gazette gaat het om de dertiger Paolo F. die terugkwam van een avondje stappen in een nachtclub met zijn neef Nino N. op de passagiersstoel. Een avondje waarbij hij volgens getuigen alcohol en verdovende middelen achterover tikte voordat hij achter het stuur stapte. Het is zo'n patsertje dat zijn Facebook-pagina vult met straatracende BMW's en er zelf ook wel van hield om dat gas onverantwoord diep in te trappen. Werd in 2017 al eens veroordeeld tot een rijverbod van 24 dagen vanwege zijn zware rechtervoet, maar leerde daar helemaal niets van. Kijk hem hier eens trots zijn op zijn hoge snelheden. Op onderstaande beelden is te zien dat zijn zwarte BMW loeihard door de straat knalt waar vijf minuten eerder de carnavallers nog voorbij schuifelen. Het resultaat van dat overmoedige apenrotsgedrag? Zes doden, tien zwaargewonden en nog tientallen lichtgewonden. Ondanks dat zijn BMW lichaam na lichaam raakte stopte Paolo niet. Hij ramde zijn voertuig door de complete groep heen en kwam pas honderden meters verder tot stilstand. Hopelijk stoppen de Belgen hem in een donker hol en gooien ze de sleutel weg, want zulke volledig gestoorde asfaltaso's blijven gevaarlijker dan de meeste terroristen.

Opdat u niet vergeet dat het compleet gestoorde wappies zijn

Mocht u nog steeds het idee hebben dat de geestelijk instabiele coronadansers van Viruswaarheid het beste met de wereld voor hebben omdat ze ooit een juridische strijd tegen de avondklok voerden waar u ook achter stond, dan kan dat idee direct het raam uit bij het zien van deze tweet. In hun strijd tegen de coronaregels hebben deze maatregelen ironisch genoeg hun complete leven overgenomen. Alles is het gevolg van de coronaregels in de ogen van deze complotzoekende levensslachtoffers. Dus als dan twee jonge Duitse agenten worden doodgeschoten bij een willekeurige verkeerscontrole en de Nederlandse dienders hun Polizei-collega's een hart onder de riem steken, staan deze hersenloze bleekdrinkers klaar om de schuld in de schoenen van de slachtoffers te schuiven. Dan kunnen ze het wel proberen goed te praten door te stellen dat er niet staat dat ze geweld rechtvaardigen, maar dat is dus precies wat er staat. Sterker nog, in hun wiedergutmachungstweet gooien ze er met "na twee jaar verharding kunnen er rare dingen gebeuren" nog een extra dreigement bovenop. De toch al gebrekkige hersencapaciteit is volledig aangetast door het constante slachtofferdenken, zoals we dat bij andere oogkleppenactiegroepen ook zien gebeuren. Doordat ze hun hele leven zien als een strijd tussen 'wij' en 'zij' zijn ze geleidelijk hun inlevingsvermogen, medemenselijkheid en betrokkenheid bij deze samenleving verloren. Het resulteert in ontspoorde idioten die ronddwalen in het oneindige doolhof van het eigen gelijk en die zich geheel op eigen kracht diskwalificeerden uit de maatschappelijke discussie. Of in woorden die ze begrijpen: Viruswaarheid, jullie doen niet meer mee.

Omgekeerde wereld

Dat was twaalf minuten lang non-stop orenklapperen op Radio 1 afgelopen nacht. Een collega en vriend van de doodgereden motoragent Arno deed daar een boekje open over de dader en de manier waarop het korps en justitie met deze rijdende veelpleger omgingen. Conclusie: Arno had niet hoeven sterven. Het is al bekend dat de dader een seriemoordenaar op wielen is, maar nu is ook duidelijk hoe het korps en justitie daarmee omgingen: met een fluwelen handschoen. "Bij de politie is bekend dat de chauffeur waar het over gaat levensgevaarlijk was. En omdat hij levensgevaarlijk was, wisten wij dat we er met de motor niet voor mochten gaan." In plaats van het rijbewijs van deze chauffeur definitief door de shredder te halen, besloot de leiding dat motoragenten hem niet langer mochten controleren. Want te gevaarlijk. De openhartige agent onthult tevens dat de chauffeur meerdere keren verkondigde een hekel te hebben aan de politie en ook dienders in hun privétijd lastigviel. Een totaalidioot dus, waarvan de redenen om zijn rijbewijs af te pakken zich al jarenlang opstapelden. Waarbij adequaat justitieel werk twee levens kon redden en waar de korpsleiding liever angstig van de zijlijn toekeek dan daadkrachtig optrad bij misstanden. Aan de onnodige dood van Arno valt helaas niets meer te veranderen, maar aan dat laffe beleid wel. En snel een beetje, voordat er nog meer slachtoffers vallen.