Morgen is het precies een jaar geleden dat ik erachter kwam dat geliefd en door een enkeling ook 'gehaat' topreaguurder necrosis was gestopt met rockmuziek luisteren. Dat we na een lange zoektocht hoorden wat we liever niet hadden gehoord. Met vereende krachten, zoals dat hier gaat op Geenstijl. We kunnen er helemaal niks meer mee, maar ik wilde het niet onopgemerkt voorbij laten gaan. HIj was één van ons.

In deze voor veel mensen onzekere tijden en het almaar -niet ten goede- veranderende politieke en maatschappelijke landschap, is het altijd fijn om ergens van op aan te kunnen. Duidelijkheid. Eerlijkheid. Doortastendheid. Als oldskool reaguurder weet ik dat we tot op het bot verdeeld kunnen zijn, maar wanneer het erop aankomt, dan staan we er met zijn allen. Samen. Door de jaren heen hebben we zoveel bereikt als Roze Leger. Misschien niet altijd voor een grote groep mensen, maar we hebben wel invloed gehad op heel veel individuele levens. Goedschiks of kwaadschiks. We hebben boeven ontmastkerd, eigendommen teruggevonden of vervangen, onrecht verzacht, ministers weggejaagd, onderste stenen naar boven gesleept, mensen herenigd, mensen opgespoord, een referendum gewonnen, een referendum verloren, boetes betaald, een omroep opgericht, talloze polls en foto's gefuckt, mensen in het zonnetje gezet, onrecht aangekaart en zelfs een huisuitzetting voorkomen.

Ik durf te stellen dat er in heel Nederland niet 1 mediaplatform is dat meer daadkracht uit zijn lezers kan krijgen dan Geenstijl uit haar achterban. Niet lullen, maar poetsen. We kunnen het hartgrondig met elkaar oneens zijn, maar over 1 ding zijn we het allemaal wèl eens: onze vrijheid gaat voor alles. Onze vrijheid om alles te kunnen zeggen wat we denken en voelen. Om altijd de waarheid te kunnen spreken. Stinkende zaakjes moet je niet negeren en in vlekken moet je wrijven. Dit Geenstijl doet dat al 15 jaar en vanaf over een paar dagen vliegt zij solo. Dat kan zij niet zonder ons, haar Roze Leger. Ebru kaapte hem al voor mijn neus weg, maar ik wilde het zelf ook al zeggen: als je nog geen premiumlid bent, word dat dan. Opdat Geenstijl nog 15 jaar plus 15 jaar plus 15 jaar etc de vingers op de zere plek kan blijven leggen, zout in de wonde kan strooien, politieke bomen om kan hakken.

Ik weet niet wat de toekomst nog gaat brengen, maar ook voor mij is dit mijn laatste bijdrage alhier. Ik ben er trots op dat ik de dingen die ik belangrijk vond met jullie heb mogen delen. Op dat kleine grote roze stekkie, de kleine David tegen de grote Goliath daarbuiten. Eendracht maakt macht. Ik dank de redactie voor het in mij gestelde vertrouwen. 

Tot slot zou ik graag nog 1 ding willen aankaarten.